Τα Πνεύματα της Σελήνης

Η Αρχή

Ο ήλιος και η σελήνη, θεότητες πανάρχαιες, καταδικασμένες να κρατάνε τους πλανήτες τους σταθερούς, εμποδίζοντας τους από το να καταστρέψουν την γη. Tα παιδιά της σελήνης ήταν ήρεμα πνεύματα που είχαν σκοπό να ευδαιμονίσει η γη, όμως τα παιδιά του ήλιου ήταν εκδικητικά πνεύματα με μοναδικό σκοπό να καταστρέφουν τα πάντα στον διάβα τους. Μετά από μια μάχη μεταξύ των παιδιών της σελήνης και των παιδιών του ήλιου και μετά από αμέτρητους θανάτους, θνητών και απογόνων, η σελήνη ανάγκασε τον ήλιο να φυλακίσει τις ψυχές των παιδιών του, όμως ο ήλιος, θα το έκανε αυτό μόνο άμα η σελήνη φυλακίσει τις ψυχές των δικών της παιδιών. H σελήνη έχοντας υπ' όψιν της, τις επιπτώσεις που θα είχε το να αφήσει τα παιδιά της ελεύθερα, φυλάκισε τα παιδία της. Ο ήλιος και η σελήνη πήραν τον όρκο να μην ξανά κάνουν παιδιά και να κρατήσουν τα παιδιά τους φυλακισμένα για πάντα.

Μετά από πενήντα χιλιάδες χρόνια τα πνεύματα των παιδιών της σελήνης βρήκαν διαφυγή από την αιώνια φυλακή τους και έσπευσαν προς την γη. Ο ήλιος ενοχλημένος από την πράξη των πνευμάτων της σελήνης , απαίτησε την φυλάκιση και την τιμωρία των δραπετών, όμως η σελήνη λυπόταν τα παιδιά της καθώς ήξερε ότι απλά ήθελαν να ζήσουν ελεύθερα, μακριά από την αιώνια φυλακή τους, η σελήνη σκέφτηκε έναν τρόπο ώστε όλα τα παιδιά της να ζουν ελεύθερα, να τα μεταμορφώσει σε κάτι άλλο, όχι άνθρωπο.

Η σελήνη συγκέντρωσε όλα τα παιδιά της κατά την διάρκεια της πλανητικής σύγκλισης και μεταμόρφωσε σε ζώα σκορπίζοντας τα στον χρόνο. Έτσι τα παιδιά της θα ζουν για πάντα ελεύθερα και ευτυχισμένα, καθώς τους έδωσε την ιδιότητα να συνυπάρχουν, με ένα θνητό σώμα, με μία ανθρώπινη ψυχή διατηρώντας τις ικανότητες που είχαν ως ζώα. Ήταν το τέλειο σχέδιο, δυο ψυχές σε ένα σώμα.

Μετά από χιλιάδες χρόνια, ο ήλιος κατάλαβε το σχέδιο της σελήνη και θύμωσε, απαίτησε τον θάνατο των πνευμάτων της σελήνης και έτσι θα τιμωρούταν και η σελήνη. Η συμφωνία είχε παραβιαστεί και ο ήλιος είχε εξοργιστεί, αποφάσισε λοιπόν να απελευθερώσει και τα δικά του παιδιά. Η σελήνη είχε γνώση για την καταστροφή που θα ερχόταν και ήξερε πως έπρεπε να κάνει κάτι και έτσι κατά την επόμενη πλανητική σύγκλιση, όπου ο ήλιος έστειλε την καταστροφική του μανία στην γη, η σελήνη μπήκε εμπόδιο στον διάβα του. Μια ηλιακή έκλειψη, όμως αυτό δεν ήταν αρκετό κάποια από τα παιδιά του ήλιου βρήκαν τον τρόπο και έπεσαν στην γη. Ο ήλιος ηττημένος, απομονώνεται και οργανώνει το σχέδιο του, διότι η επόμενη πλανητική σύγκλιση θα συνέβαινε σε 4.012 χρόνια από τότε.