My Nerdy Kapitbahay (short story)

*speechless*

kasalukuyan akong nagiintay sa lalaking yun.

ako pa talaga ang nauna ano?

masyadong paimportante. tadyakan ko yun pagdating eh.

7:59 na. magcocountdown na ako ah.

wait 10 seconds na lang.

10.

9.

8

7

6

wala pa rin

4

3

tatamaan yun sa akin

1

"Im here"

*blink. blink. blink*

"bakit ngayon ka lang?"

"di ba ang sabi mo ay 8 sharp andito na ako----"

"oo nga. "

"actually, kanina pa ako dito. hinintay ko lang mag-8 kasi pag napaaga ako magalit ka pa sa akin kasi di ba nga sabi mo ay 8 SHARP?"

may point siya.

pero tae pa rin. eh di sana hindi na ako umaga ng punta dito.

peram ngang something sharp. para maitarak ko dito sa kausap ko.

"oh sige. sige. ngayon magsimula na tayo"

tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa.

buhok na parang hinimod ng aso.

malalaking glasses na sumakop na sa kalahati ng mukha niya.

pimples na sinlalaki ng lens ng glasses niya.

polo na longsleeves na naka-tuck in?

pantalong nakataas hanggang kilikili niya.

taray.may jumper pa?

at higit sa lahat ang hindi ko kinaya.

ang suot niyang CROCS NA KULAY PINK??????

taray. bakla ba itong si xander?

gosh. ano bang gusto niya maging?

BEAUTY QUEEN?

hoooooooooootang na loob at labas.

okay. bahala na nga basta ba makaganti kami dun kay girl assuming.

"ang tagal mo naman akong tinitigan. crush mo ba ako?"

he smiled.

i saw his dimples na naman.

yuck. na-virus na naman utak ko.

poootek kapal nito.

"HA-HA-HA. alam mo iyong makapal? ikaw yun eh. HOOOOTANG NA LOOB di tayo talo"

"o-okay"

nasaktan ata siya. biglang nagbago yung mukha.

huwel, siya ang may kasalanan.