PUSONG WASAK

3-Pagbangon at Pagpatawad

Lumipas ang isang linggo at ng nalibing si inay. Hindi pa ko pumasok dahil hindi ko kayang makita ang mga kaklase ko . Ng dahil sa kanila . Magisa na lang ako. Magisa na lagi habang buhay !

Pero kailangan kong bumgangon at ipakita sa kanila na di ako magpapaapi
Di na ulit mangyayari ang pambubully nila sakin .

Natulog nako nagaayos nako simula nung pumanaw ang aking ina nagayos ng sarili nawawala na din yung pimples ko sa mukha mga marka na lang ang meron.
Hanggang kinain na ako ng dilim.

Zzzzzzzzz

Pagkagising nagayos at pumasok di ko mapigilang hindi maluha dahil sa aking inay . Namimiss ko na siya . Okay ka lang ba jan inay?

At pumasok sa skwelahan

Pagpasok ko ay nakatingin si sakin na parang nakakita ng multo

Lumapit sila sakin at humingi na tawad .

Ngumiti lang ako bilang tugon at

Pero di pa ngayon - nakangiti kong pahayag sa kanila

Ngumiti sila
At sabay sabay na salamat

Klase

Klase

Klase

Klase

Klase

Klase

Hindi ako nakikinig dahil alam ko naman na kayat naalala ko ang sinabi ni inay na hanapin ko si itay.

Clark Rence Vench

Clark Rence Vench

Hanapin mo siya

At buo na ang loob kong hahapin ko siya . ANG TUNAY KONG AMA.

Nagpatulong ako sa mga kaklase ko sa paghahanap tuluyan ko na rin silang naging close .

At isang araw pagpasok ko kinausap ako ni Allysia .

Kilala ko ang papa mo - pagumpisa niya

Kilala mo ? Asan siya ? - tanong kong masaya

Sa ngayon hinahanap ka rin niya . - allysia

At itong tadhana tinulangan ka . -allysia

Napaluha ako sa wakas nahanap din kita. Ama

Marami akong tanong sayo ama .

Marami akong sagot na gusto malaman.

Bakit mo ko pinamigay ?

Yung hirap ng wala ama na mabuhay sa mundong ito ay napakahirap .
Naiingit ka sa iba .
Masaya at buo .

Yung kaisa isa pang tao na nagmahal sakin .
Wala na.

.............

Yeah yeah done done