Saf Gıcıkkk!!!

Yeni şehir

Selin;
     Bugün günlerden pazartesi ve bizim bu şehirdeki son günümüz aslında pek üzülmüyorum çünkü hiç arkadaşım yok bu şehirde hiç bir anım yok.Aslında var ama ben bu anıyı hatırlamak istemiyorum ben bir kaç yıl önce babamı kaybettim abim ve annemle yaşıyoruz abim olmasa bizi kimse toparlayamazdı galiba çünkü ben babama çok düşkündüm babam öldüğünde sanki dünyam başıma yıkılmıştı hangi bir insan bir kız babasının öldüğünü düşüne bilir babam benim gözlerimin önünde bu evde bu şehirde öldü bunun için bir yandan taşınıyoruz diğer yandanda annemin işi yüzünden babam öldükten sonra annem kendisini işe adadı kafasını sadece bu şekilde dağıta biliyor ama ben hep annemin ağlama seselerini duya biliyorum.Aman neyse bu kadar nostalji yeter her neyse bekle beni yeni şehir ben geliyorum eminim ki hayatım burada nasılsa oradada aynı olacak hiç arkadaşı olmayan ezik Selin olarak.
"Aşağıdaki sesler; Selinin annesi
-Selin kızım hadi hazırmısın biz hazırlandık seni bekliyoruz.
Selin;
-Geliyorum anne
Düşüncelerimden sıyrılıp aşağıya indiğimde abimde annemde beni
kapıda bekliyorlardı.
Ve sonunda arabaya bindim kulaklıklarımı çantadan çıkardım ve bir şarkı açıp kafamı cama (zeynep bastık-fırça dinlemeye başladı)(medya da var açıın😘)yaslayıp dışarıyı izlemeye başladım çok uzun yola çıkmayı pek sevmem ve neden bilmiyorum ama heyecanlıyım yeni bir yer yeni bir okul.Okul demişken ben lise üçe gidiyorum abim ise lise son.birde abim bir yıl ara verdiğinden dolayı üniversiteye gitmesi gerekirdi abim hangi liseye gidiyor ise bende hep onun gittiği okula gidiyorum.Halbuki benim puanım abimin puanından yüksek onun sayesinde puanımdan biraz düşük bir okula gidiyorum abim yüzünden.Aslında istanbula iki yıl önce gidicektik ama benim okulumu bekledik ilk yılı burada okuyum dediler bende onayladım ama şöle bir şey daha var neden ikinci dönemde gidiyoruz? Ben bile bunun cevabını bilmiyorum ve abim çok asidir benim tam tersim herkes onu tanır kızlar ise abime salya sümük bakarlar buda abimin hoşuna gidiyor.Ben ise abimin gerçekten de tam tersiydim.Okulda herkes abimin bir kardeşi olduğunu biliyordu ve adınıda gizli kız kardeş koymuşlardı kimsenin ruhu duymuyordu benim yanlarında olduğumdan ama bu benim için sorun değildi benimde insanlarla içli dışlı olmak hoşuma gitmezdi.Herneyse düşüncelerimi bir yana bırakıp uykuya dalmıştım
Gözlerimi açtığımda hava aydınlanmıştı sürücü koltuğuna baktığımda arabayı annem değilde abim sürüyordu aslında abimin ehliyet almasına daha bir kaç ay var ama şu anda annemi ikna etmiş gibi görünüyordu ki arabayı sürüyordu.Etrafıma baktığımda köylük bir yerde olduğumuzu fark ettim demek ki annem abime bu yüzden arabayı sürmesine izin verdi.Tam düşüncelere dalmışken önden bir ses geldi
-Semih;Uyandın mı güzellik?"abim bana hep güzellik der"
-Uyandım abi.Neredeyiz daha varmadık mı?
-Az kaldı 1saat kadar birşey kaldı
-Tamam

1:30saat sonra

Abimle annem yer değiştirmişlerdi bu sefer annem sürücü koltuğundaydı
Annem;Sonunda geldik