The Vampire Prince Mate (One Shot)

TVPM- 4

Chapter 4

Jeannie

Hindi ko alam kung ano ang sinasabi ng lalaking to. Pero ano daw?! K-kasal namin?!

"A-anong kasal natin ang pinagsasabi mo dyan?" Baka kasi nagkamali lang ng sabi tong lalaking to. Aba! Baka sabihan pa akong assuming.

Pagkatapos kong sabihin yun ilang segundo lang ay nandito na sya sa harapan ko at ang masaklap pa ang lapit ng mukha nya sa akin at ang mas pinaka masaklap pa ay kilala ko ang lalaking nasa harapan ko ngayon! Wtf! Sya yung lalaking nakabangga ko noon!

"Shocked?" He said while smirking. Why is he always smirking?!

"I-ikaw?!" Sabi ko sabay turo sa kanya. Omg.

"Yes it's me. Missed me?" Aba aba! May pagka feelingero din naman pala tong lalaking to? Huh!

 "Miss mong mukha mo! At ang kapal din ng pagmumukha mong sabihin sakin yan ha! Tsk."

Dumistansya ako sa kanya at tiningnan sya ng masama.

"Yeah.. yeah." Sarap talaga pektusan ng  lalaking to. Ugh. Pigilan nyo ako pumapatol ako sa kapwa bampira ko.

Bigla ko namang naalala ang unang sinabi nya sa akin kanina. "Hoy bampirang feelingero! Anong sabi mo sa akin kanina ha?! Anong our wedding ang pinagsasabi mo!"

"It's true." Diretso niyang sagot sa akin. A-ano daw? Nababaliw na ba sya?! Pinagtri-tripan lang ata ako ng lalaking to eh!

Inirapan ko sya at nag cross arms. Ganito na ako pag inis na inis na talaga ako. At OO naiinis na ako sa lalaking to!

"Ako? Ikakasal sayo?! Sabihin mo nga na overdose kaba kakainom ng dugo at naapektuhan na yang utak mo. Dinadamay mo pa ako!"

"Hindi ako nababaliw at lalong lalo hindi ako na overdose. You are my mate and we are bound to marry each other." Sabi nya.

Bigla namang nagsibilugan ang mata ko dahil sa narinig ko. WTF! He's my mate?! Like.. How it happen?!

"P-pa-paano naging m-mate kita..? ha ha! Nag jo-joke ka lang diba?"

Ramdam ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko at ang pag kirot ng lkaliwang leeg ko. Aish! Ano ba ito? Nung makatagpo ko rin sya ay kumirot rin ang leeg ko. Tsk. Pasakit talaga tong lalaking to!

"Damn! I'm not joking and you are my wife and my mate!"

Literal akong napanganga sa sinabi nya. Did he just said my wife and my mate? Ugh. He's making me blush.. Aish! Tumigil ka nga jean!

Yumuko ako ng konti para matago ang pamumula ng mukha ko. "Ba't ka nakayuko." Takang sabi niya.

"Paki mo ba! Tsk."

"I have rights to care about you because you are my m—"

"Hep hep hep! Tama na. Pabalik balik mo ng sinasabi yang my mate at my wife na yan! Tsk. Atsaka hindi mo ako wife kasi hindi naman tayo kasal!"

"Tss."

Ito ba ang sinasabi ng dean na pag uusapan daw namin. Na ako ang mate ng lalaking to? Pero.. Hindi ko talaga maintindihan. Maliit lang ang alam ko tungkol sa mate thingy na yan kasi hindi pa naman pumapasok sa isip ko ang ganyan.

Kami kasing mga bampira ay may nakalaan na sa amin simula pa ng isilang kami sa mundo. Kung sa mga tao para sa kanila Destiny ang tawag dito. Pero sa mga bampira ang tawag namin ay Mate. Ang mga sinaunang bampira ang nagpasimuno ng Mate na yan. Ang mate ay walang pinipili, Tao ka man o bampira hindi mo matatakasan ang tadhanan na nakalaan sayo. Pero rare lang ang pagkakaroon ng mate na tao. It's either swerte ka o Malas ka.

May mga ibang tao kasi hindi nila matatanggap ang pagkakaroon ng mate na bampira. Yung iba nagpapakamatay, yung iba rin no choice sila, pero swerte mo kung mahulog sayo ang isang tao na mate mo. Pero kadalasan lang ang nagkakaroon ng mate na tao ay ang mga lalaking bampira.

"Get ready." Napabalik agad ako sa aking diwa ng magsalita sya. Anong sinasabing get ready nito?

"And why?" Taas kilay kong sabi sa kanya.

"Were going somewhere. And don't ask any questions because I won't answer it anyway."

Aba't talaga naman oh! Aish. "Alam mo. Konti nalang talaga mapepektusan na kita alam mo ba yun!"

"Tss. Let's go."

Agad naman nyang hinawakan ang kamay ko. At hindi simpleng hawak lang kundi HOLDING HANDS lang naman! Wow. Hanep din duma moves tong lalaking to. Hindi porket sya ang mate ko ay pwede na  nyang hawak hawakan ang kamay ko.

"Ano ba! Bitawan mo nga ang kamay ko!"

"No."

Naglalakad na kami ngayon sa hallway—I mean hindi lang sya simpleng lakad kasi ginamit nya ang vampire speed nya kaya ginamit ko nalang din yung akin.

"Saan ba kasi tayo pupunta ha? Atsaka baka hinihintay na ako ngayon ni aemie!"

"I don't care." UGH! Mauubos na talaga ang pasensya ko dito!

"Saan ba kasi talaga tayo pupunta ha?! Yung totoo. Kasi alam mo pupunta pa kami sa ceremonya mamaya at alam ko ikaw rin kaya please lang bumalik na tayo."

Wala pa rin syang imik at patuloy parin sya sa paglalakad. Bingi ba tong lalaking o nagbibingi bingihan lang. tsk Bahala nga sya!

Hihinto sana ako sa paglakad takbo ng bigla na lang nya akong hatakin at kinarga na para ba akong isang sakong bigas. Letse!

"Ibaba mo ako!"

"No."

"Ano ba! Kanina ka pa ha! Nakakainis ka na! Kakalmutin na talaga kita pag hindi mo ko binaba!!"

"Do what you want I'm not scared."

Beastmode level 9999999999 na talaga!! Ugh.

Patuloy pa rin ako sa pag pupumiglas. Ginamit ko na nga ang Vampire Strenght ko pero wala pa rin! Aish. So ganon mas malakas pa sya sa akin? Tsk!

"Hindi mo talaga ako ibaba ha!"

"No." Hindi ko alam kung anong lugar ang nalalampsan namin ngayon. Basta nabwe bwesit talaga ako sa lalaking to.

"ANO B—"

"Sleep."

--****--

Edward Zucker Smith

I am now at the terrace. Standing and Observing the Vampire Kingdom. This is what I usually do. I will be the next king someday so I better be ready.

I didn't expect that I will find easily my mate. Sabi na rin ng kanang kamay ng aking ama ay baka daw mahirap kung mahanap ang mate ko lalo pa't isa akong prinsepe. But she's here. Sleeping in my bed.

"Kamahalan."

I looked at the door. "come in."

"Kamahalan.." He greeted me and bow.

"Is everything ok?"

"Opo kamahalaan. At ilang oras nalang din po ay magsisimula na ang ceremonya. Pagkatapos po ng pagkikilala ay magsisimula na din ang Full moon."

"Good. You may now leave."

"Opo kamahalan." He left and close the door. I hope everythings going to be alright later. I hope he will accept me as her husband and mate.