00:00 — gri gökyüzü
"görüşmüyoruz, farkında mısın?
dişlerinin ağrısından katılamadığın coğrafya derslerinden ve şiirlerini ezberlediğin kütüphanenin yokluğundan anlaşılıyor, gitmişliğin.
coğrafyadan kaldığını öğrendiğimden beri sadece uyuyorum derslerde. ve geceleri bekliyorum seni, penceremden gelip kucaklarsın beni diye.
dileklerin gerçek olamayacağını az tatmamışım ( tatmamışız ) gibi her 24 dakikada bir açık penceremi kontrol ediyorum.
ve bilerek, açık bırakıyorum bu günlüğü. geliyorsan ve sarmıyorsan beni, hisset hüznümü ve kendini diye.
oynadığımız akıl oyunlarını dahi özleyecek olmaktan korkuyorum lizzy.
bu aralar, olduğundan daha da ölüsün."
defterimi açık bıraktım, dışarıdan gelen cırcır böceklerinin sesini biraz olsun kısmamak için yavaşça oturduğum yerden kalktım.
"neredesin, lizzy?
yine hangi sayıların arasında hangi dalgalarla boğuşuyorsun?"
"neden bu gitmelerin geçecek gibi hissedemiyorum?
neden yine tek başımayım?"
kinayeyle kahkaha atıyorum, bomboş odanın içerisinde.
"neden bu kendimle konuşmalarım?"
atmosferimi çalmışsın gibi hissediyorum.
her şey dönmeyi bıraktığında, gölgelerin birinde zifiri karanlıkta ve sonsuz soğukta kalmışım gibi.
ght
