CHAPTER TWO

0 0 0
                                    

REX POV

"You will transfer in Luxury Academy, Even you dont want. Understand?"my Mom said thru the phone. She's so busy as hell. At ipapa-transfer nanaman ako sa new school?

"Tsss.." i ended the call before she spoke again. Ang Arte niya, lagi nalang siyang pera. Pera dito. Pera doon.

Bumangon na ako sa Kama at pumuntang banyo. I did my retual as always. Shower, Brush & change Clothes.

When im done my rituals. I go to the dinning area and see all the five delicious breakfast that my Nanny cook.

I saw my Nanny. Placing my Plate to my eating side. I smile. She had a family but she always prioritize me.
Siguro na aawa siya sakin dahil masyadong busy ang mom ko.

Lumapit ako sa kanya at i hug her from behind.

"Thank you for the breakfast Nanny" i said while smiling.

"You're always welcome, Hijo" hindi man gaano ka sanay si Nanny sa english, kinakaya parin niya.

I sit on my place and do the sign of the cross. I did'nt do this when i am 9years old. Pero nung dumating si Nanny. She thought me this. Na palaging magdasal sa panginoon at magpasalamat.

I starting eating when i feel a cold aura. She's here.

The maid straited their back. Breesting out and keeping no sound came from their mouth.

I look at the woman who is walking strait towards mine. I dont have any emotions looking at her.

She sit down next to me and start eating so i start eating too. The dinning hall is so quiet. Lonely. And full of sadness.

She is my Mother. My Mom. The one i talk to the phone earlier. We did'nt talk personaly, but we talk society.

Tinidor at kutsara lang ang umi-ingay sa kusina. I dont want this! So i stood up walang sabi-sabing lumabas ng Dinning area.

This is because of him. If he doesn't let go of us. I bet we still have our perfect family.

STELLA POV

*Kring~ Kring~ Kring~*

I woke up and look at the time. 9:30 am. Tumayo ako at lumakad papuntang Banyo. Naligo. Nag tooth-brush at nagbihis na ako. Pupunta pa akong School dahil magthi-third year na ako.

Pagbaba ko ng hangdan andon na sina Mama, Papa at Stephen. Si Stephen ang bunso. 8 years old palang siya at ako naman ay 13 years old.

"Morning" sabi ko ng makapunta ako sa harapan nila.

"Where's the 'good' in your 'morning' sweetie?" Tanong sakin ni Papa.

Kahit na hindi ko siya tunay na ama. He still acting as the one. My real father is annal with my Mama. Im 5 years old back then.

"Ayoko na Ben! Hirap na hirap na ako! Kitang kita ko sa dalawa kong mata ang paglalandi niyo ng Babae mo!" Naiiyak na sabi ni Mama. Naiiyak na din ako. Andito ako ngayon sa hagdan. Di nila ako makikita dito dahil may harang.

"Stephanie. I can explain. Dont let me g--" hindi na pinatapos ni mama ang sasabihin ni papa ng sinampal niya ito. Napasinghap ako sa ginawa ni mama.

"Alam kong hindi ito ang unang beses na nambabae ka! Pero pinatawad kita! Pinakinggan ko ang explaination mo! Pero Tangena! Pangatlo na to Ben! May anak ka na! Wag kang lumandi na parang teen ager pa!" Patuloy parin sa pag-iyak si papa at mama. Humihikbi na ako ng napansin ako ni Papa.

"Bernadette.." tawag ni papa sakin. Napalingon si mama sa gawi ko at nakita ko ang sakit sa kabiniyang mga mata.

"Mama... Papa..." mahina kong sabi dahil patuloy parin ang paghikbi ko.

"Tignan mo ang ginawa mo! Hayop ka! Sinaktak mo ako at ang anak ko! Ayaw ko ng ganito! OUR MARRIED SHOULD BE ANNUL!!" Nabigla ako sa sinabi ni Mama. Kahit na bata ba lamang ako alam ko na ang salitang annulment o kundi annul.

Lumuhod si Papa at umiyak.
"Give me another chance,Stephanie. Please..." naaawa ako sa papa ko. Kahit na nagloko siya noon. Papa ko parin siya.

"Hey, ate. Why are you cryi'n?" Napatingin ako kay Stephen dahil sa sinabi niya. Napahawak ako sa aking pisngi ng may mainit na likido doon.

"Sweetie? Is everything alright?" Tanong sakin ni mama.

"Paki hatid nalang po ng pagkain ko sa kwarto." Huminga ako ng malalim at tumayo. Naglakad ako papuntang secret library at doon umiyak.

A/N: Yung secret library po kwarto niya yun. May secret passage doon na puno ng libro.

Habang umiiyak ako napatingin ako sa dingding ng library. Perfect Family. Doon ko binitay ang Family Picture namin. I was 5 years old their. We are all smilling. No problem. No worries. Just Happiness. Sana maibalik pa ang kahapon.

《Read. Vote & Follow》

Saranghae 찬열 💋💋💋

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 16, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Mr.NerdTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon