SCRAPERS

SCRAPERS 1: The Run Away

IT'S TIME to go back on my business. Cutting classes is my hobby. What? It makes me feel great everytime I'm with my let me call them "Friends". By the way, I have trust issues.
Nasa gilid ako ng library building, naghahanap ako ng tiyempo para maka takas sa Campus. I'll be a dead meat to my parents kapag nalaman nilang nahuli akong nag cutting classes.
Tinitingnan ko yung guard.

Hindi talaga umaalis. Kainis naman. How can I get out? Tsk. Nilibot ko ang mga mata ko sa campus. Nahinto ang mga mata ko sa pader.
What's the purpose of the walls? Syempre para may harang yung school para di maka labas yung mga estyudante. At paraan din yun ng mga estudyante para makaalis sa campus. VIOLA!
Aakyatin ko nalang yung back gate ng campus. Ginagamit lang yun for emergency matters eh.

Okay this is my chance. I miss the club! Tumakbo ako papuntang back gate ng campus. Huminto ako, umatras ako konti ng mga 9 meters mula sa gate. And 1, 2, 3! Tumalon ako ng napakataas para makakapit dun sa may tuktok ng gate. And luckily, I got it. Binaba ko yung palda kong kanina pa nakataas dahil sa lakas ng pagtalon ko.
Nung nakarating na ako sa kabilang dulo ng gate, tumalon na ako pababa. Lumingon lingon muna ako baka may nakakita. Nung nasigurado kong wala, pinagpag ko muna yung palda ko.

Napahinto ako.. May nauna pa sakin na gawin to? May napansin akong shoe print sa lupa. Ibang iba sakin kaya sigurado akong hindi akin to. May nauna pang nag cuitting sakin. And I can smell he's here around me.
Umalis na ako at tumungo sa club na araw araw kong pinupuntahan. It's not the club na iniisip nyo.

"Samantha! You're here!" salubong sakin ni Hannah, isa sa mga admin ng club na to. "Yes, so what's new?" sabi ko at niyakap sya. Sinenyasan nya naman ako na umupo sa couch. "Sit first. I have something to tell you!" she said happily. I can sense na may bagong kliyente nanaman kami.

Tumayo sya at kinuha ang maliit na envelope at binigay sakin. "May ipapagawa ang kliyenteng yan sayo. Exclusively, JUST FOR YOU" sabi nya at tinuro nya ako. Tiningnan ko siya at tuluyang binuksan ang envelope.
Pagkabasa ko, nagulat ako at itong mga salitang lumabas sa bibig ko. "DAMN! I won't do it!" sabi ko at tuluyang lumabas ng clubroom. No! Never in my entire life!

I can't kill people! Ang ginagawa ko lang ay bugbugin sila at turuan ng leksyon. Hindi ko kayang pumatay ng tao! I'm not that evil to kill innocent people. This is insane!

Habang nag lalakad ako, bakas sa mukha ko ang galit. Hindi pa ako in level 74 who can really kill people na walng konsensyang nararamdaman. I'm in level 65 palang.
Para mabawasan ang galit ko, pumunta ako sa frozty cafe. Pagkapasok ko, I calmed myself and tried to have that poker face.

Nung nasa counter na ako, tinanong ako ng cashier and I said "One americano" matapos akong nag hintay ng ilang segundo,hawak ko na ang aking americano coffee.
Only coffee can calm me down. Umupo na ako sa pangdalawahang table at inirelax ang katawan ko sa couch. Curious ba kayo kung anong naka sulat sa dun sa papel? Eto lang naman:

Greetings!

Hi, Samantha Vigor! I just want you to kill Troy Santos. He's my ex boyfriend who cheated on me. Damn that man! He's a crap! Please, kill him as soon as possible.
I can't endure looking at his fcking face. Thank you. The payment will be transferred in your bank account. Thank you in advance!

See? Tsk. That girl is a mess. Gusto nyang ipaligpit yung ex boyfriend nya. Come to think of it, kung papatayin ko yung ex nya.. No no! Karma lang makukuha ko at guguluhin pa ako konsensya ko. And I hate it!

Ininom ko nalang yung coffee ko. Alam naman ni Hannah na lvl 65 pa ako. Bakit niya i-aallow yung kliyenteng yun? kainis naman.