GROW YOUNG WITH YOU

CHAPTER 1

AN: HOPE YOULIKE IT..  NGA PO PALA PWEDE PO KAYO MAGSUGGEST KUNG SINONG MGA ARTISTA O PERSONALITY ANG GUSTO NYONG MAGING CHARACTER DITO.. OPEN PO AKO FOR SUGGESTIONS.

PLS VOTE PO KUNG NAGUSTUHAN NYO.. THANK

PROLOGUE

WHEN i was old my father would always tell me that even if my mother die young and they didnt get there dream to grow old with each other they stil get there happy ever after.

then father will always say

'REmember, its not how long you live that matters the most but its how you live?"

in my case, i look like i have live so long but yet there is no question of how have i live?

Chaper 1

Miracle's POV

"Miracle, promise me to live." Nahihirapang bilin sa kanya ng papa nya.

"Father, pls don't leave me. I can't do it without you." Umiiyak na sumamo nya sa papa.

" You- are- special- Bella, you- are created- with- a unique- process of growing. Don't- waste it,- live it. Look- at- you, -your- so- beautiful- there- is- someone- out- there- that- is- destined to- love- you- unconditionally- but- how can- he- find- you- if- you- are- hiding. Your- making- it- hard- for- him- to- find- you.- Let him- find- and- love- you,- Bella." Nahihirapang sabi nito

"Ok,ok, okay. I promise just don't leave meN father."

"Grow-young-with-someone, Be--lla." At saka sya nito tuluyang iniwan.

"No,no, no father wake up. Pls wake up. Wake uuuuuupppPpp!" Pagsusumamo nya sa ama.

"Hey, Isabel. Where here." Untag sa kanya ng kasama.

Napanaginipan na naman nya ang huling tagpo nila ng Papa. Hanggan ngayon ang sakit parin. Gusto nya ng sumunod dito.

Pero hindi pwede, gusto ng papa nyang mabuhay ako ng normal tulad ng iba.

Pero panu ako mabubuhay ng normal kung hindi naman normal na buhay ang ibinigay saken?

"Let's go!" Aya sa kanya ng Doctor nya.

Umuwi sila ng Pilipinas. Gusto kasi ng papa nya na umuwe ako at dito nalang magaral.

May mga kompanya sila dito, pero hindi sya ang nangangalaga nun. Gusto sana nyang sya mismo ang magmanage nun pero impossible iyun sa lagay nya.  

"Gusto month bang dumirecho tayo sa university napapasukan month?" Tanong nito sa kanya.

"Okay lang!" Tipid nyang sagot.

"By the way, merong exclusive laboratory doon para kaya magiging mas madalas ang experiments naten. Sa lagay month ngayon kelangan nateng magmadali."

Tumango lang sya dito.

"Mr White, have developed some medicine but I find it a waste in your case. He waisted your 60 years of life.if you reach at the age of 75 it might be impossible so we got to move faster. The experiment is inflicting so much pain in your body but you have to endure it, Bella." Dugtong nito.

"It doesn't matter anymore, my father is already dead. I'm only living because of him."

"Don't say that, Isabel. Your father's maybe dead but his dream for you to live a normal life is still alive, don't forget that."

Tumahimk nalang sya.

Tumingin nalang sya sa labas ng sasakyan.

"Where here, Isabel." Gising nito sa kanya. Nakatulog pala sya.

"Isn't it beautiful?" Tingin nito sa paligid.

"Yeah." Kunwari nya dito na hindi man lang nagaksayang tingnan ang sinasabi nitong maganda.

Wala ng halaga sa kanya ang lahat.

"Let's go, nagaantay na saten ang president ng University."

Sumunod lang sya dito.

Pinagtitinginan sila ng tao pero wala syang pakialam sa mga ito. Sanay na sya sa mga ganung tingin simula ng magiba na ang itsura nya.

Binulungan sya nito.

"Hey look at them, the boys adore you while the girls are so envious of you." Nakangisi nitong bulong sa kanya.

I don't care. Siguro kung normal lang ang kalagayan nya baka ikatuwa nya pa ang sinabi nito.

"Is that my brother?" Turo nito sa lalaking naglalakad. Iniwan sya nito at Hinabol ang lalaking kapatid daw nito.

Sumunod nalang sya dito.

Minasdan nya lang ang magkapatid mula sa likod.

Kakaiba ang magkapatid na ito para silang hindi magkapatid.

Pinagmasdan nya ang lalaki. Hari ito kung umasta. Napailing sya. Galit sya sa mga tulad nito.

Ang mga tulad nito ang lumait sa kanya noon. Pero ngayon, halos sambahin sya ng mga tulad nito. Napakaunfair!

Nasasaktan sya sa naalala, napakatagal na panahon nya ng naghihirap, I doubt it kung matatapos pa iyon. Kahit ang science ay nahihirapan sa kalagayan nya.

Simula ng mamatay ang papa nya ay nawala na ang kagustuhan nyang mabuhay ng normal.