Herkese merhaba!
Girişi sevmedim ama silmek de istemedim. Ben Nisa. Nisanda 19 yaşında olacak, herkesin unuttuğu bir şehirde yaşıyorum. Ben kendimden bahsetmeyi pek sevmem.Okuyan olursa -ki hiç sanmıyorum- beni yavaş yavaş tanır. Aile yapım öyle dizilerdeki özenilen ya da burada okuduğumuz gibi rahat geniş bir yapıda değil. Bazen her istediğim anında olsun istiyordu(Çoğunlukla). Koç burcunun verdiği özelliklerden biri sanırım. Gerektiğinden fazla sadık bir insanım.Birine bağlandıysam öyle kolay kolay kopamam.İlk kez 6.sınıfta aşık oldum.Bu benim için hem güzel hem de kötü bir anı. 6.sınıftan 12. sınıfa kadar ona aşık kaldım. 3 yıl birlikte olduk ama o 3 yıl içersinde benden birçok kez ayrıldı. Çocuktuk. Gözüm ondan başkasını görmezdi.Aşıktım.Onun bana karşı hislerinden hiçbir zaman emin olamadım ama benim sevgim yeterdi bu düşünceyle hep yanında oldum. Bana aşık olduğunu ilk kez 8. sınıfta hissettim. İlk kez elimden tuttu. Benim o an ki halimi düşünsenize! Öldüm. 8. sınıfın 14 Şubatında babam günlüğümü okudu ve her şeyi öğrendi. Aşırı derecede tepki gösterdi.Hani kızlar babalarının ilk aşkıdır derler ya babamda çok çok çok tepki gösterdi.Bir gün sonra ondan ayrıldım. Psikolojik olarak çöktüğüm her halimden belliydi.Hem evde hem okulda kötü zamanlarım oldu. Abim, babam uzun süre benimle konuşmadı.Yanlış bir şey yapmadım.Sadece aşık oldum.Elimi bile zor tutmuştur O. Çocukluk aşkım bir çırpıda ailem tarafından silindi.Bende silmiş gibi yaptım. Ayrıldıktan 4 yıl sonra silebildim sadece. Hayatıma ondan başka kimseyi alamazdım o beni hem mutlu ederdi hem de çok üzerdi. 11. sınıfta ona onu unutamadığımı söyledim. Çok güzel yanıtlar verip beni unuttuğunu söyledi. Reddederken bile kibardı. Bu kibarlık bir hafta sürdü. Sonraki hafta benimle dalga geçip hoş olmayan şeyler söyledi. O an anladım ki büyümüşüz.Eski çocukluk hislerimiz yok. Tek bir düşüncem vardı. Unutacaktım. Çok zor oldu ama oldu.Unuttum. Onu unutmaya çalışırken birisi girdi hayatıma. Ogi... Benim için anlamı çok çok çok büyük. Benim en kötü zamanlarımda bile yanımda oldu ve hiçbir zaman bırakmadı. Ben hep o çocukluk aşkıma ilkim derdim ama öyle değildi o zaman çocuktuk hiçbir zaman yan yana değildik kırk yılın başında Facebook tan konuşurduk.Ama Ogi size hislerimi anlatamıyorum.Bu gerçekten çok zor.10aydır hayatımın bir parçası Ogi.İyisiyle kötüsüyle hep yanımda.Onu kısa ve öz şekilde anlatmak istemiyorum.Uzun uzun ve hiç bitmeyecek şekilde anlatmak istiyorum.
Bugün 17 mart.
Hikayeme başladığım gün.
Yıllardır tutamadığım günlüğüme başlamış bulunmaktayım.
Bu sene mezuna kaldığım için şimdi telefonu bırakıp ders çalışmalıyım.
Küçükten hiç değiştirmediğim şey"Gecen güzel olsun Günlük. Yarın yanındayım." buydu. Jsjdkcdoxkdkdk tamam ergen olmayacağım artık.
Üşenmediğim her an içimi dökeceğim..
Hoşça kal.
