O.M /Beladan kaçarken bela

51 2 1
                                    

Medya: Güneş Aydoğan
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Benim adım Güneş . 21 yaşındayım. 1sene önce ölen babam yerine Aydoğan Holdingin başına geçtim. Klasik olarak her gün holdinge gelir bi kaç saat sonra eve giderim. Eve geldikten sonra ruh halime göre takılırım. Yalnız yaşıyorum. Çünkü annem ve babam 1sene önce araba kazasında öldüler. Aslında öldürüldüler.  Hayatımdan hiçte memnun değilim çünkü bana saplantılı bir sapık var ve şu an kapımda elinde çiçekle bekliyor . Ona sapık demenin sebebi sürekli beni sevdiğini söyleyip bu gün de benim onu sevdiceğim söylüyor. Ama böyle bir şey olmayacak . Ne kadar git dediysem de gitmedi. Sanırım kapıdan gitti."Güneşim aç şu camı da çiçeğini vereyim" kafamı cama çevirmemle "yok artık" dedim."Seninne işin var burda. Git artık istemiyorum senden çiçek falan.""olsun ben yinede vereyim dedim. Sen daha iyilerini layıksın da ne yapalım artık bunla yetinicen." Sıkılmasın mı artık seni her gün kovmamdan. Git artık" " Ben senden bıkamam ki . Sende bu gün benim seni sevdiğim gibi seviceksin . Bu yüzden pes etmiycem.
" Salak salak konuşma da ne yapıyorsan yap " deyip perdeleri kapattım. Evde canım çok sıkılmıştır ve Cem benim canımı daha da çok sıktı . En iyisi koşuya çıkmak. Odama gittim ve bileklerinde bir tayt üstüne yarım koşu atleti ayğıma Nike airmax (yanlış yazdığıma eminim)
Ve belime bir hırka bağlayıp saçlarımı da sıkı bir at kuyruğu yaptım. Kapıdan çıktıktan sonra yine Cemi gördüm bana kırgın bir şekilde bakıyordu. Ama benim yapabileceğim bir şey yok ki. Neyse bunları boş verip tempolu bir şekilde koşmaya başladım. Orman yoluna yaklaşmıştım. Bir süre sonra arkamdan bir hırlama sesi duydum. Ağır ve korkak bir şekilde arkamı dönmemek önüme dönüp depar atmaya başlamam bir oldu. Köpek çok hızlı koşuyordu ve bende izini kaybettirmek için ormanın içine girdim. Ağaçların arasından geçerek izini kaybettirdi ve önüme dönmemle keşke o köpek beni ısırsaydıda karşımdaki taş varlığın tek kurşunla bir adamı öldürdüğünü görmeseydim. Ne hareket edebiliyodum ne demek konuşabiliyorum  
Korktuğumda hıçkırma gibi bir huyum olduğu için kendime lanetler okudum.
Adam bi anda arkasına dönmesiyle felç geçirmiş gibi kaldım . Kendime geldiğimde an arkama dönüp koşmaya başladım . O da arkamdan geliyordu. Bir ağacın arkasına saklandım. O kadar çok koşmuştum ki nefes sesim 10 metreden bile duyulabilecek bir boyuttaydı. Yani sanırım öyle . Ama öyleyse bu taş katılın duymasını diledim. Ama hayat bana kıçıyla güldüğü için böyle bir şey gerçekleşmedi." Demek buradasın" dedi o soğuk sesiyle .Korkudan hemen hıçkırık tutmuştu hemde ağlıyordum." Bırak beni nolur" hüngür hüngür ağlıyordum. Kimseye söylemezdim." Kimseye söylemem ne olur bırak beni"" üzgünüm güzelim benimle geliyorsun"
İşte şimdi sıçmıştı.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
UMARIM BEĞENİRSİNİZ. BU BENİM İLK HİKAYEM. YAZIM YANLIŞLARIN DAN DOLAYI BENİ BAĞIŞLAYIN😂😘

ORMANDAKİ MAFYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin