9: วันเกิด

36 0 0
                                    

"ขนมปัง !!!!!!"

"กรี๊ดดดดดดดด"

พึบ!

อย่าบอกนะว่าฉันกำลังจะตาย...

"ฮือๆ ไม่อยากตกบันได ไม่อยากตกบันไดยังไม่อยากตายฮือๆ  "

น้ำตาฉันหลั่งไหลเป็นทาง ฉันไม่ค่อยถูกกับบันไดตั้งเเต่เด็กๆเเล้ว

"ขนมปัง" เสียงทุ้มของผู้ชายคนนึงที่คุ้นเคย.....เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ เสียงนี่มันคุ้นๆ

ฟึบ!

"พี่เค้ก!!!"  ตายเเล้วฉัน T___T เสียฟอร์มหมด

"............"  พี่เขาก็เงียบนิ่งไปด้วย

"ขอโทษนะคะ "  ฉันที่กำลังได้สติรีบผละออกจากพี่เค้ก ดีนะที่บันไดไม่สูงมาก เลยไมาทำให้พี่เค้กล้มไปด้วย  ไม่งั้นพี่เค้กต่างหากที่ต้องมารับเคราะห์แทนฉัน

"ง้อววววว เขินจนหูแดงหมดเเล้วเค้กเอ้ยยยย ~~~~" แล้วก็ตามด้วยเสียงเเซว

แต่ที่สำคัญ พี่เค้กมาตั้งเเต่เมื่อไหร่กันนะ?

"ไม่ได้เขิน" 

ฟึบ

ตึกๆ

แล้วพี่เค้กก็รีบเดินหายเข้าไปในกลีบเมฆ ฟิ้วววว

Cake part

กริ๊งงง  !!!

เลิกเรียนแล้ว คนทั่วไปเขาคงกลับบ้านไปเล่นเกม ส่วนนักบอลอย่างผมต้องซ้อมบอล

แต่....

คงจะยกเว้นน้องขนมปังอยู่คนเดียว

ขยันเอาน้ำมาให้ทุกเย็นเลยยยย

"พี่เค้กกกกกก "  มาละเสียงที่คุ้นเคยเป็นอย่างดี

"ว่า."

"เอาน้ำมาให้^^" 

ผมคงต้อง บอกไปตามตรงเเล้วล่ะ

"............."  

"พี่เงียบทำไมอ่ะ ไม่ชอบหรอคะ?"

"ฟังพี่นะต่อให้น้องจะพยายามแค่ไหน พี่ก็ไม่ชอบน้องอยู่ดี เปล่าประโยชน์ รับๆไปงั้นแหละ  ออกไปจากชีวิตพี่สักที รำคาญ "

".................."  น้องก็เงียบไปพักนึง

"แหม่ดีเเล้วแหละ ที่พี่รำคาญ ชีวิตพี่จะได้มีสีสันงายยย555555"

เด็กคนนี้ท่าจะเพี้ยน -.....-

".................." ไปดีกว่าขืนอยู่นานกว่านี้ประสาทกินเเน่ -........-

End cake part

อิพี่บ้าเอ้ยยยยย โถ่ว พูดงี้กับฉันได้ยังงายยยยยยยยยย

ถึงจะพูดงั้นไปแต่ก็หยิบขวดน้ำจากมือฉันไปอยู่ดีเเหละหน่าา :-P

" พี่ขนมปังครับ!!!!"

"คะ อ้าว น้องกวิน มีอะไรรึเปล่าคะ?" 

"ผมเอาผ้าเช็ดหน้ามาคืนครับ ขอบคุณนะครับที่วันนั้นช่วยผม "

"ไม่เป็นไรค่ะ งั้นพี่กลับบ้านก่อนน้าาาา "

"ครับๆ"

พอน้องคืนผ้าเช็ดหน้าให้ฉัน น้องก็รีบวิ่งไป ซ้อม

หวือออออออ ~~~ หนาวจังงง

เดี๋ยวนะช่วงนี้มันหน้าหนาวหนิ
ถักผ้าพันคอให้พี่เค้กดีกว่า คราวนี้พี่เค้กจะต้องอึ้งกับงานฝีมือของฉันเลยล่ะ หึหึ

รีบกลับบ้านเลยดีกว่า

ณ.ห้างเเห่งหนึ่ง
พอฉันกลับถึงบ้านฉันก็รีบบึ่งมานี่ทันทีเลยจ้าาาา

ฉันตัดสินใจจะถักผ้าพันคอให้พี่เค้ก
เอ้~~~ สีอะไรดีน้าาา 

" บิ๋มๆ จะซื้อไหมพรมไปถักผ้าพันคอให้เค้กหรอ"

"ใช่ดิ เค้กหน่ะนะ ชอบสีน้ำเงิน คราวนี้เขาต้องกลับมาหาฉันแน่ๆ"

ฉันไม่ได้เสียมารยาทแอบฟังคนอื่นเขาคุยกันนะคะท่านผู้อ่านขา

ดีล่ะซื้อสีน้ำเงินนี่เเหละ ฮ่าๆ

ติดตามตอนต่อไป









ตื้อนัก....เดี๋ยวรักซะเลย ❤️Where stories live. Discover now