Suyun ağzından:
Sabah lanet olası alarmın sesiyle uyandım ve direk banyoya girdim. Rutin işlerimi halledip çıktım. Üstüme dizleri yırtık kot pantolonumu giydim ve onun üstünede göbeğimi açıkta bırakan kazağımı. Hırkamı da aldım. Malum dısari da kar yağıyor. Ama hava soğuk değil. Akşamlari soguk oluyor bazen. Makyajımı yaptım ve saçımı da bi fön çektikten sonra telefonu ve çantamı alarak aşagıya indim. Tam kapıyı kapatıp çıkacekken arabamın anahtarlari aklima geldi. Koşa koşa merdivenlerden çıkdm ve anahtarı aldım. Tekrar koşa koşa iniyordum malum bugün okulun ilk günü. Ilk gunden gitmemezlik yaparak babamla aramı açmak istemem . Son basamağada yaklaşırken ayağım takıldı dizlerimin ustüne feci bir şekilde düştüm. İki dakka geçmedi diz kapaklarım beyaz yerine kırmizi oldu. Ve mutfaktan ilk yardım çantasını alarak pansuman yaptım . Yukarı çıkıp alelacele pantolonumu değiştirdim. Bu kanli pantolonla hayatta gidemezdim okula.
Pantolonumu değiştirdikten sonra yavaş yavaş indim merdivenlerden ve dışarı ciktim. Garaja gittim ve porşe arabama binerek gazı kökledım. Okula geldigimde zil calmamisti ve arabami park ederek okula doğru ilerledim. Direk kantinin olduğu yöne doğru ilerledim ve şu an bütün gözlerin üstümde olduğuna eminim . Kantinden yiyecek bir şeyler aladıktan sonra boş bir masaya oturdum. Kahvaltımı yaptıktan sonra kalktım ve sınıfıma doğru ilerlemeye başladm .
Merdivenlerden telefonumla ugrasarak çıkarken biri bana çarptı ve ben olduğum yere diz çöktüm. Çarpan kişinin yüzüne bile bakmadm. -"önüne ba- diyecektik ikimiz taki birbirimizi görene kadar. Çok tatlı ve egolu birine benziyo. Tatlı egoist ne olacak başka. Bi anda ayağa kalkacaktım ki olduğum yere geri oturdum. Çünkü dizlerim kaniyordu. Beyaz zemin kipkirmizi kan olmuştu. Bi anda o da şaşirdi ve elimden tutarak kaldirdi. Az önceki egolu ve tatlı bakışlarının yerini şimdi bi korku almıştı. Nedenini bile anlamadığm bi korku. Yürüyemecek durumdaydım ve bi an eğilerek beni kuçağına aldı. -"sen ne yaptığını saniyorsun hemen indir beni!"dedim ve uzun boylu olduğu için eğilerek
-"bu halde yürüyemeyeceğini ikimizde çok iyi biliyoruz ve ayrıca seni kucağımda taşımak için can atmıyorum şimdi sus ve uslu dur."dedi bende seslenmeyerek kafa sallamayla yetindim. Garaja geldi ve benim arabamın aynısı olan porşeye bindik ve hizla sürmeye başladı. Tam giderken telefonunu çıkararak birini aradı. Karşıdaki kişinin sesi net geliyordu ve telefonu açar açmaz:
-"Efendim patron."egoist de konuşmaya başladi.-"hakan benim acil bi işim çıktı. Yarım saate kadar gelirim. Sakın elinizden kaçırmayın o şerefsizi."dedi ve kapattı telefonu. Arabada ortalığa sessizlik hakim olmuşken bi anda konuştu.-"bunda sonra yürürken mumkunse gözünün önüne bak olurmu."dedi. Ve bende susmayarak-"mümkün değilse?"dedim. -"Mümkünleştir o zamn."dedi bana. Bende daha fazla uzatmak istenedim ve kafa salladım. Yine bi sessizlik oluştu derken -"Adım Ateş."dedi. -"benim adımda su."dedim ve bi anda ani fren yaparak durdu. Şaşırmışa benziyordu. Bi anda beti benzi attı ve kas katı kesildi. Korkmadım değil. -"iyimisinn!!."
dedim panikle. O ise hiçbirşey demeyerek yoluna devm etti ve durdu. Hastaneye gelmiştik. Arabadan inerek kapımı açıp beni yine kucağina aldi ve bu sefer itiraz etmedim. Direk acile girdik ve boş bir kabine birakti beni. Hemen bi doktor geldi. Yakışıkli ve gençti. Taştı mübark
Bacagıma ne oldugunu sordu doktor ve bende anlattim başimdan gecenleri.-"pantolonunu çikartmak zorundasınız böyle pansuman yapmamız imkansız. Bu arada siz de eşisiniz herhalde sizde yardımcı olun." dedi ve kabinin perdesini çekerek çıktı. Bi anda yanklarımda ki bütün kanlar hücuma geçti ve kipkirmizi olduğumdan emindim. "-seni bekliyorum çıkta üstümü çıkarayım."dedim ve dediğime de pişman oldum. -"neden ki ben senin eşin değilmiyim ne güzel yardım edecktim işte."dedi ve bi kere daha kizarmama sebep oldu -"birşeyleri kafana yemek istemiyorsan çık!!."dedim ve tamam diyerek çıktı. Bende pantolonumu cikartip yeşil onlüğu giyerek hazirim diye seslendim.
Doktor içeri girdi ve aynı zamnda ateş de geldi. Doktor pansuman yapmaya başladı. Bi anda tentirtiyotu dökünce küçük bir çığlık attım. Sonra bi anda Ateş yanıma yaklaşarak elimden tuttu ve tamam karıcım sakin ol diyerek beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Bende bacağımın ağrısını unutarak küçük çaplı bir şok geçirdim. Ve şoku atlatmam uzun sürmedi. Doktor anlamsın diye dedigini düşündüm. Pansuman bitmişti. Dikiş atılmasını istemediğim için günlük pansuman yaptırmak zorundaydım. Doktora teşekkür ederek elinde ki reçeteyi de alarak çıktık. Hiç konuşmamıştık
Sessizliği bozan o oldu yine.
-"Sen arabaya geç ben eczaneden ilaçları alıp geliyorum."dedi bende bana uzattiğı arabasının anahtarını alarak arabaya doğru ilerledim. Ve arabaya geçip oturdum. Telefonumla sosyal medya da gezerken bi anda cama birinin vurduğunu gorunce Ateş olduğunu anlamam uzun sürmedi. Kapıyı açtım ve bindi.
Üstünde ve kafasında kar taneleri vardı. Ve bende uzanıp kar tanelerini silecekken bi anda elimden sıkıca tuttu ve -"Gerek yok."dedi. Bende susarak bor şey diyemedim. Bana evimin adresi-ni sordu ve bende tarif ettim. Eve gelmiştik. Teşekkür ederek indim
Ve ben iner inmez gazı kökledi . Arabam okulda kalmıştı. Neyse eve girdim. Odama çıkarak duşa girdim ve duştan bi yarım saat sonra çıktım. Aşağı indiğimde kapı çalıyordu. Kapıyı açtığımda
"Iyi günler beni Ateş bey gönderdi arabanızı getirmem için arabanız garajda. Tekrar iyi günler."dedi ve gitti.
Bende kapıyı kapattım ama çok şaşırdım. Neyse ne ya. Bacaklarıma sargı sararak odama çıktım ve yatağıma uzandım. Sosyal medyada gezinirken aklıma ateş geldi. Soyadını bilmiyorum ama heralde tanındık bir isimdir. Genelde böyle yakışıklilar tanindik oluyor da. Evet aynn de tahmin ettiğim gibi. Ateş Soyluhan. Fena soy isimde değil. Hesabı gizli. Eğer onu merak ediyorsam istek göndermek zorundayım. Kendime kendime konuşurken birden istek attım. Acaba kabul edermiydi. Ve aradan 1 dk geçti. Telefnuma bildirim geldi. Baktığımda şaşırdım açıkcası. Çünkü bu ego torbasının o kadar takipçisi arasından benim isteğimi kabul etmesi beni şaşırtı. Bu çocuk sürekli hareketleriyle beni şaşırtmayı başarıyor. Telefonumu komidinin üstüne koyarak ayağa kalktım. Ve elbise dolabıma yöneldim. Dolaptaki kutuyu çıkarak içini açtım. Ve o kutunun içinden Kaan'la olan resmimizi çıkarak öptüm. Kaan benim çocukluk aşkım dı. Biz daha küçükken onlarla komşuyduk ama babamın mesleğinden dolayı taşınmak
Zorunda kaldık. Ondan sonra da kaanla hiç görüşemedik. Resmi kutuya koyarak kutuyu dolabıma koydum. Saat epeyce ilerlemişti. Yatağima geçtim ve uyudm
