Because,I don't want to lose you[One Shot]

You and I♥

Like what I said this a One shot story lang..So One Chapter ko lng siya nilagay perp sana mag enjoy kayo~

//ENJOY READING~//

Ang pag-ibig, parang sugal. Hindi ka mananalo kung hindi ka tataya.
Love is for risk-takers, yung mga handang isugal ang lahat ng meron sila para manalo.
Siguro.. Siguro yun ang dahilan kung bakit natalo ako, natalo sa pag-ibig.

"Josh! matagal ka ba naghintay?" -hinihingal pa ako habang sinasabi yan sa kanya

"Matagal as usual, pero sanay na ako. Mas maninibago ako kung dadating ka ng maaga."

"Ay ganun?!So hindi ka galit?"

"Kailan ba ako nagalit sayo over being late? tch, halika na nga at bumili na tayo ng tickets!
2:30 ang usapan, dumating ng 3:30, yung second showing tuloy yung mapapanood natin
which is on 5:00 pa. Tch. "

"So hindi ka pa galit ng lagay na yan Josh?"

"Hindi pa, pero malapit na."

"Josh naman eh!"

"At dahil sa late ka, sagot mo ang food and drinks natin!"

"Wala akong dalang pera! sakto lang to sa pambili ng ticket ko!"

"So hindi ka kakaen sa sinehan?"

"Kakaen! ililibre mo kasi ako diba?" -sabi ko sabay cling sa kanya

"Sinong may sabi sayong ililibre kita? diba sabi mo ako naman ang ililibre mo, ang dame mo
ng atraso sakin huh Rêïgñ !"

"Eh kasi ang dameng masasarap na pagkaen nung fiesta ng bayan, naubos ko tuloy yung
dapat pang libre ko sayo. Hehe. Sa susunod na lang talaga Josh, babawi ako sayo Promise!"

"Ilang beses mo ng sinabi yan. Sus."

"Josh naman eh. Ilibre mo na kasi ako, kahit burger at fries lang sa Mcdo."

pero hindi sya sumagot bagkus ay pumila na dun sa ticket counter para bumili ng tickets
nami

"Pengeng 130" -sabi nya habang nakahaya sakin yung kamay nya

"Hindi mo ko ililibre ng ticket?"

"Ililibre na nga kita ng pagkaen ililibre pa kita ng ticket? abusado ka na huh Reign-."

"Ililibre mo ako ng pagkaen?"

"Oo nga sabi! O baka gusto mong magbago pa ang isip ko?"

"Hindi na. Hindi na. Ito na nga ang 130 oh. Yey! I love you Josh! Ililibre na lang talaga kita sa
susunod."

"Ganyan din yung sinabi mo dati nung huli tayong manood ng sine =__="

"Oh really? haha."

"Kung hindi ka lang malakas sakin." -bulong nya pero rinig ko naman haha

"Kaya nga mahal kita eh!"

"Tss.." -yan lang yung sinagot nya at bumili na sya ng tickets namin
Si Josh, no, he's not my boyfriend. Kahit sinong makakita sa amin, ang impression agad
boyfriend ko sya. But no, he's not. He is my bestfriend.
We're bestfriends for more than four years. Yep, simula nung 1st year highschool kami
hanggang ngayon na 1st year college na kami.
We don't go in the same school anymore pero nagkikita parin kami if we have free time, to
hang out, mamasyal ganun. We just couldn't help but miss each other kaya hindi talaga
pwedeng hindi kami magkikita.
I really love this guy. I'm so comfortable being around him. I can act like a complete idiot with
this guy. I can act like my trueself when I'm with him. No pretentions at all. And this guy, this is
the one guy bukod sa tatay ko, na never as in never, never kong gugustuhin na mawala sa
buhay ko. Yes, more than anyone else, I'm afraid to lose this one the most.
Kaya nga ang rule ko sa sarili ko, never as in never, never kong iisipin na maging kami. Never
kong hahangarin to take our relationship from friends to lovers. Bakit? kasi friendship lasts
forever, pero ang love? ang laki ng possibility na mag end yun.
At ang mahirap pag na in love ka sa bestfriend mo o sa kaibigan mo, is the fact na pag naging
kayo at hindi yun nag work out, hindi ka lang mawawalan ng girlfriend o boyfriend,
mawawalan ka rin ng close friend at the same time.
And I don't what that to happen between me and Josh. Kaya kahit maraming kaibigan namin
ang nagsasabi na, "Bakit hindi na lang maging kayo?" or "You're perfect for each other,
bagay na bagay kayo, bakit kasi hindi na lang kayo?" kahit maraming nagsasabi nyan,
iniignore ko na lang. Iniignore na lang namin ni Josh.
What we have now, is enough for me. I don't want to risk what we have now for something na
hindi ko sure kung mag pepaid off ba.
Kaya kahit minsan, kahit minsan I have this urge to try na maging kami..
Kahit na minsan, minsan sumasagi sa isip ko kung what if maging kami nga kaya..
Kahit na minsan, gusto ko ng sabihin sa kanya na in love ako sa kanya, oo IN LOVE ako sa
kanya..
Hindi ko na lang sinasabi.
Napag desisyunan kong, hindi ko na lang yun sasabihin. Wala na lang akong gagawin dito sa
nararamdaman ko. Magiging kontento na lang ako sa kung anung meron kami, because I
don't want to lose him.