1.Bölüm

17 8 11
                                    

Keşkelerin sınır tanımadığı,ölüm korkusunun avuclarına aldığı bu koca boşlukta hayal kurmaktan bile korkar oldum.öyleki yaşanan
ve yaşanacak olan olayları cevredekiler ne der? Korkusuyla yaşamak ölüm korkusunun sadece korkusudur.ölüm ise hayatın bi parçasıdır bu parça bi son olsa bile.yaşayan her canlı ölür.Hayat ölüm ve yaşam arasındaki döngüsüdür tabi buna yaşamak denirse.

Bugün diğer günlerin aksine ölümü daha fazla ister oldum.
Mutfakta kahvemi hazırlarken telefonun sesiyle irkildim arayan
Cemdi Cem benim 10senelik arkadaşım telefonu açtım sesi kesik geliyordu.
-nerdesin genemi unutun
-evdeyim de neyi unutmuşum?
-kardeşim saat 1.00 de ders var ve bu senin son şansın geç kalırsan
be dersten gecemesin.
-ha siktir lan saat 12.38 telefonu
kapatıp hemen üzerimi giyindim
Kahveyi boşverdim nasılsa okulda icerdim sigaramı alıp evden cıktım. Motorumu dün tamir ettirmiştim inşalah çalışır hemen üzerine atladım çalışıyordu yola çıktım iyice hızlanmıştım umursamadan yola devem ettim
Okula iyice yaklaşmıştım ki aniden önüme atlayan ufak cocuga çarpmaktan oldukça korkuyorum. Hemen direksiyonu
kırdım karşıdan gelen arabayla kafa kafaya çarpıştık.
Çok mutluydum galiba bu sefer ölüm almıştı avuclarına gözümü
zorda olsa araladım çok mutluyum
diyerek gülümsedim.Ben hayata
varoluş sebebimi hep sorgulamışımdır.çünkü hayata hicbir şeyden zevk almadıktan sonra varoluşumun ne anlamı var ki ama varım işte.
Gözümü actıgımda bir yatakta yaptığımı fark ettim kafamı hafifce kaldırdıgımda ayaklarının sarılı bir halde tavana asıldığını görünce gülümsedim.Cem ve güzel doktor konuşuyorlardı
-Durumu nasıl
-ölümcül tehlikesi yok ama durumu kötü
-Hımm anladım
Kafamı cevirdigimde basımda duran Ece'yi gördüm.Ece benim eski sevgilim.senin burada ne işin var? diye bağırınca Cem ve güzel doktor bana dönerek
-sakin olmalısın
-Defol buradan!
-tamam sakin ol lütfen.
-Defol diyorum sana defolllll.
Tamam abi biraz sakinleş hadi Ece biz gidelim.
Ece ağlamaya başlamıştı ama umrumda bile değildi.O bunu beni bırakıp gittiğinde düşünecekti."ondan nefret ediyorum."
-iyi misin? diye sordu bana güzel doktor.cevabını beklemeden kendisi cevap verdi
- Değilsin tabi benimkide soru işte
gülümsedim.
- Ece sen kafayımı yedin ne işin var burda?
- Biz ayrılmış olsakta bi gecmişimiz var ben onu böyle bırakamam her ne olursa olsun.
-Sende haklısın tabi ama o sana çok kızgın .
-Farkındayım ama öylece hicbir
şey yapmadan duramazdım.
- Tamam sen şimdi git o sakinleşene kadar da sakın gelme.
-Gidiyorum ama beni haberdar et
-Tamam seni ararım bir şey olursa
-Görüşürüz.
Cem kapıda belirmişti ne konuştuklarını hiç merak etmiyor um ceme dönerek
-Ece'nin burada olmasıyla bi alakan varmı?diye sordum
-kaza yaptığını ben söyledim ama geleceğinden haberim yoktu tahminde edemezdim zaten.
-Umarım anlatıgın gibidir.
- Kaan sen ne dediğinin farkındamısın yalanmı söylüyorum yani ben.
-Ben öyle bir şey söylemedim.
-Tam olarak ta öyle söylesin.
-Cem benim o anlamda söylemedigimi en iyi sen biliyorsun kendini kandırma istersen .
-Benim kimseyi kandırdıgım falan yok.
-Cem yeter kes artık zırvalamayı!
-Kaan konuyu değiştirme ne demek istediyse söyle.
-Bak Cem ben seni Ece konusunda artık tanıyamaz oldum .Tabi ona böyle destek cıkman benimde hoşuma gidiyor ama bu kadarı da artık fazla.Biz
Eceyle ayrıldık bizim aramıza girme.Ben Eceyi artık affetmem bundan sonra o benim için yok senin içinde olmasın demiyorum ama bu kadarı fazla hem Buket de bu durumdan rahatsız olduğunu
sana da bana da defalarca dile getirdi .Hem belki Ece de bu durumdan rahatsız oluyodur yani demek istediğim.
-Ben senin ne demek istediğini gayet iyi anladım bide oturmuş burada seni dinliyorum.
-Cem nereye?
Biraz agırmı oldu acaba ağırsa ağır Cem bunu çoktan haketmişti.
Ben Cem'i daha önce hic bu kadar
ciddi ve sinirli görmemiştim.
güzel doktorun gelmesiyle düşüncelerim yarıda kaldı güzel doktora dönerek
-Ben ne zaman bu lanet yerden cıkabilecem?
-Henüz değil daha çok erken .
-Ben burada daha fazla kalmak istemiyorum diye bagırdıgımda
güzel doktorun korktuğunu farkettim ona dönerek.
- Sizi korkutugum için özür dilerim.dediğimde birazda olsa rahatladıgını farkedince bende rahatladım .
-sorun değil ama sinirlerine hakim olan lazım böyle olmaz .
-Bende kendimi tanıyamaz oldum kazadan sonra.
-Bunların hepsi gayet normal kaza Yapalı ne kadar oldu ki.sen yinede sinirlerine ve kendine hakim ol ben şimdi gidiyorum birazdan hemşireyle gelicem o zaman seni böyle görmek istemiyorum tamam mı?
Başımı yukarı aşağı sakladım ama sakin olabileceğimi düşünmüyorum çünkü Cem'e bir türlü ulaşamıyorum defalarca aramama rağmen cevap yok.
- Evet biraz daha iyimiyiz
- sayılır ama tam olarak sakinleştigim söylenemez .
- Bir sorunu var arkadaşın nerede?
-Sorunun da kendisi o zaten
- Bence bir psikiyatrise başvurmalısın hatta benim bi tanıdığım var sana önerebilirim konusunda uzmandır sana iyi geleceğinden eminim .
-Şu anda değil ama sonra belki düşünebilirim yinede tavsiyen için teşekür ederim .
-Rica ederim he bu arada yarın cıkabilirsin.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 22, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

karanlıktan cıkmak istiyorumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin