secret admirer ♡

メpain

Trixie

4 weeks na ang nakalipas wala parin akong balita kay Lance simula nung huli naming paguusap.
No texts, no calls, nothing. But I'm still here thinking about him like crazy. puro sa mga friends ko lang and from mom and dad na, naextend nanamn ang pagstay nila sa ibang bansa, hindi na bumalik si lance simula nung dapat pupunta siya sa bahay wala man lang nagsasabi sakin kung anong nangyari sa kanya bakasyon na pero wala parin akong balita, tinry ko puntahan siya sa bahay nila pero walang tao sa totoo lang alalang alala na ako sa kanya hindi man lang nagsabi kung san siya nagpunta,

iniwan na kaya niya ako?

ayaw na ba niya sakin?

bakit niya ako iniwan?

mahal pa ba niya ako?

mga katagang paulitulit na tumatakbo sa isip ko

"Trixie hanggang kailan ka ba magkukulong diyan" si nikki na patuloy na kumakatok sa kwarto ko

hindi ako sumagot hindi ko kayang makipag usap sa iba, i just want to be alone.

"Trixie ano ba sa tingin mo ba matutuwa si Lance na nagkukulong ka diyan"

nakaramdam ako ng lungkot ng marinig ko nanamn ang pangalan na yun.Siguro nga hindi matutuwa si Lance na ganto ako, tumayo ako at tinignan ko yung sarili ko sasalamin.

"magugustuhan pa kaya ako ni Lance"i whispered

nagbago yung itsura pumayat ako at lumaki ng onti yung eye bags ko muka na akong zombie hindi na niya ako magugustuhan.

"Papayag ka ba na iwan ka niya Trixie iiwan ka ni Lance at ipagpalit ka niya sa iba, iiwan ka ng taong pinakamamahal mo"

para akong tanga na kinakausap ang salamin.

kapag talaga mahal mo ang isang tao wala ka ng pakielam kung mag muka ka ng tanga.

So i try to open my door hindi ako nagkakamali si nikki nasa tapat ng door ko and she's sleeping meron siyang dalang unan at  kumot niyakap ko si Nikki.

"sorry" i whispered

biglang tumayo si nikki sa sobrang gulat.

"ok ka lang ba? gutom ka ba? anong masakit sayo?" kaya mahal na mahal ko tong sister ko eh..

"im okay nikki how about you? why are you sleeping here" sabay higa ko sa kung saan siya nakahiga kanina at ginaya siya para naman kahit papaano mapangiti ko siya.

"ikaw talaga puro kalokohan" sabay hug saakin

"wag ka na uling magkukulong sa kwarto mo huh? alam mo ba kung gaano ako nagalala sayo!?" habang umiiyak nga parang walang bukas

"Nikki!! i don't like dramas" naiiyak tuloy ako sabay irap sa kanya

"kala mo naman hindi drama yang pagkumulong mo" pagmamaktol niya

hinila ko nlang si Nikki papasok ng kwarto ko ayoko ng magtalo pa kame hahaha i miss her matagal din kaming hindi nag usap.