When the last leaf falls on the ground [COMPLETED]

Hi, sa mga mambabasa ng wattpad. Marami nakong sinimulan na mga story na 'di matapos2x kasi di ko alam kung ano ang magiging katapusan ng storya. Pero ito ang espesyal sa lhat . Nakaplano na ang lahat idea kung ano ang mga mangyayari ang kailangan ko nlang gawin eh itype ito sa computer. Sana maibigan nyu ^^ dont worry bibitinin ko kayu sa ending hahaXD kaya 'wag expect na matagal ko iipopost ang ending para excting ^^. This work ay para sa mga "to all the girls I love before" haha na nagturo sakin na ang pagibig hindi hinahanap kusang darating yan sa buhay mo maghintay ka lang...=). Syensya na guys I need to change everything kasi ano di masyadong maganda yun. Read lang po tapos kung may comments just send me message kung may mali or kung suggestion. Hope you will like it guys ^^ haha

                                                        ------------------OoOoOoOoO---------------------

"Dok, ano pong balita sa anak ko?" sabi ng isang babae habang nakahawak sa kamay ng doktor.

"Ah...'wag po sana kayong mabigla sa sasabihin ko sa inyu" sagot ng doktor habang tinitingnan ang mga papel na hawak sa kamay.

"Ano po ba ang gusto niyong sabihin?"sagot ng lalakeng katabi ng babae na nagtatanong sa doktor.

"Ang anak nyu po ay...."

 Hindi ko na hinintay na tapusin ng doktor ang kanyang sasabihin at isunoot ko nalang ang headphone. Kasi ayaw kong marining ang sasabihin ng doktor na akoy may sakit, may taning na ang buhay ko and all....

 Sadya ngang napaka unfair ng buhay. May pinakanganak na mahirap at may pinaganak na mayaman. May pinanganak na payat at may pinanganak na taba. May pinanganak na maganda ang itsura at meron naman nevermind nlang. At ako pinanganak na may sakit at ang iba wala.

 "Henry boy, 'wag kang mag isip ng ganyan. All things are bright and wonderful the Lord God made them all" sabi ng angel

 "Sus, maniwala ka dyan. Galit ang tadhana sayu kaya ganyan ang nangyayari sayu ngayun. Kaya kung ako pa sayo mag suicide ka nalang total mamamatay karin naman in a few years. Hahahaha" sagot ng devil

 "Wag kang maniwala sa katabi mo. Marami na yang niloko. Pahalagahan mo ang buhay mo. May malaking rason ang Diyos maykapal kung bakit  ka may sakit. He's testing your faith brother. Kaya 'wag kang maniniwalang walang kwenta ang buhay mo at 'wag kang mawalan ng pag asa dahil meron!, meron!, meron!. At may himala brother maniwala kalang .^^V" sabi ng angel

 "Hahaha...himala? O come on give me a break! At kailan naman yan mangyayari aber? Pustahan pa tayo aasa din 'tong batang 'to tulad ng iba. Pagkatapos mamatay din siya sa huli. O may sagot ka dun? Totoo naman diba puro asa makukuha mo sa kanya. Tulad nuon." sabi ng devil

 "Hindi gagawa ang Diyos ng puno kung hindi naman ito magagamit para sa paggawa ng bahay. Hindi gagawa ng tubig ang Diyos kung hindi naman ito mainum ng kanyang mga nilikha. At lalo ng hindi niya bibigyan ng buhay ang isang tao kung hindi naman niya ito mapakikinabangan. Lahat ng mga bagay na ginawa ng Diyos ay may kabuluhan, may importansiya at higit sa lahat may rason siya kung bakit niya ginagawa ang mga bagay-bagay. Hindi natin maiintindihan kasi hindi tayo ang gumawa ^^" sabi ng anghel

 "Hala bahala na kayo diyan nililito niyo lang akong dalawa. Mas mabuting makatulog na nga." Ayun nagpataloy sa pag aaway ang dalawa kung konsyenysa. Ngunit 'di parin mawala sa isip ko kung ano nga ba talaga ang sakit ko. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako at sa paggising ko ay nakahiga nako sa kwarto ko.

 Hindi ko namalayan na hapon na pala. At ilang oras na pala akong nakatulog mula kaninang umaga nung andun pa kami sa hospital. Tumingin ako sa labas ng bahay at nakita kung may mga batang naglalaro sa baba. At mukhang masaya sila sa pagtatakbuhan sa ilalim ng puno. Buti pa sila nagagawa nilang magawa yung mga bagay na hindi ko nagagawa. Ang tanging nagagawa ko lang sa ngayun ay pagmasdan ang puno sa harap ng bahay namin na naakyat ko pa nuon pero ngayun hindi na. Magtampisaw sa ulan at makipaglaro sa aso namin na si Chumchum.  Mga bagay na kahit 'di masyadung makabuluhan nuon para sakin pero naging isang magandang alala dahil sa hindi ko nagagawa na ito ngayun.