Rainbow Kick [BxB]

Van het een op het ander

'Speel 'em naar mij!'
'Nee, speel 'em naar mij Pim!' klonk het het veld over terwijl ik probeerde te beslissen wat ik moest doen. Als ik deze goal kan maken, winnen we!

Al de hele wedstrijd was er sprake van een impasse. Geen een van de teams gaf aan elkaar toe, de stand stond nog steeds op 0 - 0. Het spel was in de 89ste minuut, en geen van de teams had zin in een gelijkspel, dus iedereen was enorm gedreven en vastbesloten om te scoren.

Ik was ingesloten door de tegenstander, ik kon geen kant op. Mijn bruine ogen blijven gefixeert op de bal. De enige manier om hem uit deze positie te krijgen was met een speciale techniek.

Oke, laten we hopen dat dit werkt...

Ik zet mijn voet naast de bal, gebruik mijn linkerhiel om 'm in de lucht te krijgen en... in mijn snelle beweging krijg ik per ongeluk de bal onder mijn linkervoet. Als ik dan naar voren wil lopen door mijn rechtervoet naar voren te zetten sta ik met mijn linkervoet op de voetbal en ga ik onderuit. Ik val achterover met mijn rug op het gras en de bal die schiet naar voren in het bezit van de tegenstander.

'Pim! Wat doe je nou?!' klonk een ietwat zware stem. Het was Neal, de aanvoerder. Dat heb ik natuurlijk weer. Zucht.

Ik kijk toe hoe het andere team de bal naar hun eigen spits passt en zo in ons doel scoort. Onze keeper was helemaal vermoeid door de wedstrijd en had eigenlijk niet meer gerekend op een goal van hun of ons.

Totdat ik natuurlijk zo nodig die domme fout moest maken.

Het fluitje klinkt, dat het einde van de wedstrijd signaleert. We hadden met 0 - 1 verloren.

'Oke team, dat was het weer voor vandaag' zei de coach. 'Ga maar naar de kleedkamers, we zullen het er later nog wel over hebben.'

Ik maak me een weg met mijn teamgenoten naar de kleedkamer. Iedereen kleedt zich om en gaat onder de douche, behalve ik. Ik zit er maar verslagen bij. Ik zie mijn teamgenoten een voor een de kleedkamer uitlopen. Ik besluit dan ook maar te gaan douchen. Hier zitten mokken helpt niemand.

Ik doe mijn blauw met zwart gestreepte shirt, broek, schoenen en sokken uit en doe ze in mijn tas. Terwijl ik de tas dichtrits vang ik de geur op van mijn spullen. Ugh, dat wordt dan extra veel waspoeder gebruiken vanavond.

Terwijl ik naar de douche loop voel ik iemand mij een tik op mijn schouders geven. Ik draai me om en voel een stomp op mijn linkerarm. Het was Neal weer. Hij keek naar me met die blauwe ogen van hem, en dat gezicht met die flaporen, strakke kaaklijn en dat haar donkerblonde, korte haar.

'Au! Waar was dat nou weer voor nodig?!' zei ik boos.
'Wat was dat nou weer voor actie daarnet?' zei Neal kwaad. 'Als je zoiets weer flikt dan zorg ik ervoor dat je het team wordt uitgetrapt!'

Ik was nogal verrast door die uitspraak. Hij zou toch niet voor zoiets mij uit het team willen zetten? We spelen hier al zo lang samen, al vanaf dat we tien jaar waren, dat gaat hij toch niet zomaar weggooien?

Het zal wel. Ik ga maar douchen zodat ik weer naar huis kan. Ik steek mijn benen, armen en hoofd eronder zodat mijn blauwe Vingino boxershort niet nat wordt.

Ik zie dat Neal ook nog in de douche stapt. Ik zie dat hij ook een soortgelijke boxer aan heeft, maar dan in het roze. Waarom weet ik niet, maar ik vind roze op jongens een hele aantrekkelijke kleur. Bij hem is dat niet anders. Ik kon niet anders helpen dan naar hem te blijven staren, toekijkend hoe hij dezelfde doucheroutine als die van mij uitvoerde. Dit bleef niet onopgemerkt.

'Hey, wat zit je nou te staren?' zei Neal. 'Ben je soms gay ofzo?'
'Nee jongen, wat zeg je nou?' zei ik beledigd maar toch ook met een lach.

Ik die gay is? Nee, ik zou er niet aan moeten denken. Daar zou de rest van het team nooit iets mee te maken willen hebben. Maar toch, het gevoel dat ik bij Neal krijg conflicteert er hevig mee. Ik kijk altijd naar hem wanneer ik op de reservebank zit of wanneer hij de bal in bezit heeft en ermee naar het doel van de tegenstander stormt. Ik kan het gewoon niet helpen dan hem te bewonderen op die momenten.