Nie mieści się rozpacz moja
W ciele kruchym
Wygłodzonym
Nie toczy się we mnie wojna
Nie cierpię
Nie dotyka mnie głód -
Martwi ludzie nie jedzą
Wskrzeszają mnie ciągle
Nieustępnie
Na próżno
Zapomnieli że truchło
Zimne
Podgnite
Puste ciało bez duszy
Rozum z żałości
Boi się im przypomnieć
