Adımlarım git gide hızlanıyordu . babamdan önce evde olamazsam o zaman görürdüm günümü. neyseki ev hemen şuradaydı. eve varmıştım babam gelmemişti hemen kıyafetlerimi değiştirmeliydim beni bu güzel uzun siyah elbisenin içinde görürse o zaman bütün herşey biterdi.. gerek ünüversite hayatım olsun gerekse kariyerim olun babam hiç gözünü kırpmadan herşeyi yapardı... babam gelmişti;
yağmur: hoşgeldin babacım nasılın
baba:iyim iyi annen nerde ?
yağmur : gelir birazdan babacım çöpleri almaya gitti..
evet kapıcı dairesinde oturuyoduk . babam kapıcıydı annemde bende ünüversiteye gidiyodum aslında bu elbiselere sahip olmam çok zor ama komşular saolsun . sosyete nede olsa bi giydiklerini bir daha giymiyolar . babamın bunları görmesi gerçekten çok kötü bir sona yol açardı. şimdi iste okula gelelim .
ilk başta çok zengin züppesi doluydu ama galiba bende onların arasına karışıyordum onların gözünde imajım fabrikatör bir babanın kızı . nasıl sölerdimki kapıcı olduğumuzu ?
bide yakışıklımı yakışıklı sevgilim çağatay vardı bide bu dert var ...! çok seviyorum çook ama aramızda dağlar kadar fark var. o zengin ben fakir ...
