o tek çocuktu ama yalnız değildi, hiç olmadı. yanında arkadaşları ve ona her sabah tahinli kek yapan teyzesi yeliz vardı.ona adıyla hitap etmesinden hoşlanırdı, daha 20'li yaşlarında olmasına rağmen kendini yaşlı gibi görür yaşlanmaya karşıt kremlerden kullanır. teyzesinin bu durumu selen in hoşuna gitmez, onu bu düşünceden caydırmaya çalışırdı.selen in annesi bu konuda yeliz le konuşmuş fakat yararı olmamıştır. selen teyzesinin korkusunu anlamış ona cildinin bebek gibi olduğunu söyleyerek rahatlatmaya çalışmıştır.yeliz selen ni harika bir çocuk olduğunu düşünüyordu.selen 9 daşında olmasına rağmen birçok şeyi anlayabiliyordu.anne ve babası geç saatlere kadar çalıştığı için selen e teyzesi bakıyor..selen anne ve babasının geç saatlere kadar çalışmasıdan hoşlanmıyor onları az görmek onu üzüyordu sabahları okula gitmek için kalktığında anne ve babasının yanına kıvrılır azda olsa onlarla uyurdu.teyzesi selen i uyandırmak için odasına gitmezdi bilirdi ablasının odasında olduğunu yavaşça selen e seslenir uyanmayınca kucaklayıp elini yüzünü yıkaması için yardım ederdi.yine bir sabah; teyzesi kahvaltıyı hazırlamak için kalkmıştı ne tuaf ki selen i hiç bir odada bulamadı en sonunda bakmadığı delik kalmadığını anlayınca endişenlemesi gerektiğini anladı. ablası ve eniştesi eve gelmemişlerdi önemli bir dava üzerine çalışıyorlardı bu aralar,hemen onları aradı ''ablaa selen...''
''ne olmuş selene ? korkutma beni yeliz ne oldu ?''
''şey.. sakin ol abla selen .. selen evde yok her yere baktım ama yok polisi aradım buradalar çok üzgünüm abla''
''ne diyosun sen! nasıl selen evde değil? ne saçmalıyosun yeliz bu bu.. hemen geliyoruz
