v i j f

194 8 11
                                    

Jacobs POV

Ik snap dat Mia zo boos is...
Maar echt ik heb zo mijn redens waarom ik Mia achter liet.

Bijna 2 jaar geleden de dag dat Mia verdween werden wij gebeld door het ziekenhuis in Washington...

"Rolf Sartorius, Patricia Sartorius en Caroline Sartorius... zouden jullie zo snel mogelijk naar Washington DC kunnen komen?" Vraagt de man door de telefoon.
"Mam we gaan toch eerst naar Mia?" Vraag ik.
"Jacob dit is belangrijk dus als je het niet erg vindt gaan we nu naar Washington"
"MAAR MAM MIA?!" Schreeuw ik.
"Ja Jacob Mia.. ik snap hoe belangrijk dat is maar iedereen is er voor haar en ik neem aan dat dit een belangrijker iets is"
Omg Mia gaat gwn half dood  in het ziekenhuis en ik kan er nu niks aandoen.
Zacht huil ik.
Niet dat het iemand hier in deze auto boeit maar okay...
Als we eindelijk in Washington aankomen huilt Caroline ineens.
"Wat?" Vraag ik.
"Mam heeft je nog niet verteld waarom we hier zijn he?" Snikt ze.
"Nopee" zeg ik.
"Pap heeft een hartaanval gekregen op zijn trip en er is een grote kans dat hij het niet haalt" zegt Caroline zacht.
"WAT?! EN NIEMAND VERTELD MIJ DAT??" Ik huil nog harder dan ik al deed.
Had ik Mia nog maar Mia die er altijd voor me was... altijd tot nu.
Nu heb ik haar losgelaten en nee het was zeker niet de beste keus die ik ooit heb gemaakt.
En ik moet dit recht zetten... maar niet nu.

Na een jaar denken wachten huilen was ik er eindelijk klaar voor om Mia terug te krijgen.
Maar het schijnt dat ze niks meer met mij wilt.
Niks meer.

Mia's POV

Ik pak mijn oortjes uit mijn tas en doe ze in mijn telefoon.
Shuffle: Cancer_21pilots

Ik app Brandon of hij me wilt komen ophalen in het park als Jacob weg is.

In het park loop ik langs het meer en gooi ik stenen erin.

Langzaam glijdt er een traan over mijn wang.
Ik zak in elkaar en ga op de grond zitten.

"MIA" ik negeer het en blijf zitten.
Opnieuw wordt mijn naam geroepen.
Okay jezus zie je niet dat ik even mn momentje heb hier?

"MIA TORTILLA STA OP" roept Daisy.
"Omg Dais ik herkende je stem niet eens" huilde ik in haar armen.
"Hey kaarsje het komt allemaal goed okay"

"Dais fuck off dat zeg je nooit" lach ik.
I mean dat zegt ze echt nooit meestal is het zo van.
'Mia tortilla ik kan er niet tegen als je huilt dan moet ik ook huilen en wie wilt er nou een huilende Daisy?'

Wacht ..
"Daisy ben je verliefd?" Vraag ik straight.
"Wat ja hoezo?" Lacht ze sneaky.
"GAST-" ik sla der op haar arm. "HOW DARE YOU NIETS TEGEN MIJ ZEGGEN?!"

Weer lacht ze sneaky.

"Okay laat me raden....Chase Jensen OH NEE NEE NEE Dylan Hale of OH MY GOD JE BENT OP BRANDON NIET WAAR??" Schreeuw ik.

"SHHHHH" sist ze.

"Oh my fucking god Brandon en Daisy... okay okay ik heb al wel een ship naam Bransy of Dandon?"






Ik ben voor Bransy
Maaaar sorry ik had mn duim gebroken😂 en ik mocht dus niet meer schrijven maar het gaat nu wel weer iets beter🎊
Nou ja
Bransy
Hunter is 16
Ik hou van henry
FIJNE AVOND💋

I Have You||Boek 2|| dutch|| Jacob SartoriusWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu