الحلقه 3
اسر بصدمه :ايه ويكمل بغضب وانتوا كنتوا بتعملوا ايه ها
ممرض :والله يافندم مش عارفين ازاى هربت
ليخرج مسرعا ويبحث عنها لا يعرف لماذا يفعل هذا فهو لم يراها الا مرة واحده ولكن يخاف عليها ان يحدث لها شئ
...........
كانت تركض مبتعده عن هذا المكان اللعين الذي لا يصدقها احد فيها
اروى :انا لازم اكلمه اكيد هيساعدنى بس تليفون مش معي ومش معي فلوس طب اعمل ايه يارب وتدمع عينها
لتسمع صوت سيده :مالك يابنتى بتعيطى ليه
لتمسح دموعها :تعبت ماليش حد فى الدنيا دى
لتشفق عليها السيده :طب تعالى معي حيبيتى البيت
اروى :لالا ايه بتقوليها دا
سيده :ياحبيبتى انتى زى بنتى تعالى لتذهب معها
ويدخلوا البيت
اروى :انا اسفه لو ضايقت حضرتك
سيده :متقوليش كدا انا اصلا بقعد لوحدى اهو اتسلى معاكى شويه وبعدين متقوليش حضرتك دى تانى
اروى :حاضر ياطنط وتبتسم لها
سيده :ضحكتك حلوه اووى
وهنا تنادى احد الخادمات سلوى ياسلوى وتاتى نعم مدام امنيه
امنيه :حاضر الكل عندى ضيفوا
اروى :مفيش داعى لدا
امنيه :يابنتى انتى عايزنى ازعل
اروى بابتسامه :لا طبعا
...........
تجلس شذا وهى تفكر فى صديقتها التى بسبب والدها خسرتها وتلوم نفسها (انا اسفه بجد يااروى اسفه يارب تكونى كويسه )وتكمل عملها
وتسمع صوت :هي انتى شذا
فتنظر له
شذا :انت
ادم :انتى
شذا :هو انا مش هخلص منك
ادم :على اساس انى بمشى وراكى
شذا :مين عارف ممكن
ادم :احترمى نفسكى هو انا فاضي المهم انا عايز ادخل للمدير فتنظر له نظر ساخرة
شذا :عندك معاد
ادم :لا
شذا :يبقا مفيش دخول
ادم :ودا ازاى ويدخل الى الغرفه وهى تحاول منعه
المدير:ايه اللى بيحصل دا
شذا :انا اسفه يافندم حاولت امنعه
ادم :بابا عايز اكلمك وهى بتمنعنى
شذا بصدمه :بابا
مدير :معلش ياشذا دا ادم ابنى اتفضلى انتى دلوقتى على مكتبك
لتخرج وهى تشعر بالحرج
..........
يبحث عنها ولكن لا يجدها ليتصل بالمشفى ويقولوا له ان لاداعى ان ياتى الى ان يجدوها او الى ان يجدو له مريض جديد
اسر (اووف بقا اول يوم ليا ومش كملت كله بسببها رحت فين بس )ويتجه الى البيت
اسر :ماما انا جيت
امنيه :حمدلله على سلامتك روح كل بقا
اسر :مش هتاكلى انتى
امنيه :اكلت انا
اسر :مش قولتى مش بتكلى من دونى ياعسليه ولا طلع كلام وخلاص
امنيه:بس ياد فى ضيفه عندنا فااكلت معها ها اهدى
اسر :ايه بجد هى فين
امنيه :طلبت تتكلم فى التلفون اصل حالتها صعبه اووى فبتحاول تتصل باحد قريبهم باين
اسر :امممم هروح اشوفها يمكن اعرفها
ليذهب الى الحديقه
اروى :اووف بقا فين الورقه تنظر فى الارض وهى تبحث عنها
وتصدم بشخص :احم هى دى لتنظر له وهو ايضا
اروى بفزع :انت
اسر بصدمه وغضب :بتعمل ايه هنا
لتاتى امنيه :مالك يااسر
اسر :لا مفيش بس حضرتك ياماما جيبه واحده مريضه هربت من مستشفى الامراض النفسيه واحنا بندور عليها
امنيه :ايه مين دى اللى مريضه
لينظروا لها اروى بدموع محبوسه وتصرخ :انا مش مجنونه مش مجنونه بقولك
ليمسك يدها اسر:يبقا نشوف الموضوع دا فى المستشفى فاهمه ويذهب وهو يجرها لخلفه فيقع الهاتف
امنيه :يابنى اهدى مش كدا
اسر :ماما دا شغلى ارجوكى ماتتدخليش
اروى باالم :اه ايدى ابعد عنى ابعد بقولك ليدخلها السيارة ويدخل ونطلق بها
اروى :ارجوك انا مش مجنونه مش عايزة ارجع لو رجعت هيقتلونى فينظر لها
اسر :بطلى هبل وجنان وتفولى مش مجنونه
اروى بصراخ :اه مش مجنونه هم السبب
اسر :بطل جنان بقا ويقف امام المشفى ويدخلها
اسر :اهى خدوا بالكم بعد كدا فاهمين
الممرضين :فاهمين
اسر :تمام ويداخل لها ويقفل الباب
اروى :انت عايز ايه انا بكرهك فاهم بكرهك
اسر لا يعرف ماذا حدث له بعد هذه الكلمه شعر الحزن الشديد لكن لم يظهر هذا
اسر :المهم هنبدا جلسه العلاج
لتتركه وتذهب السريرها
اروى :مش عايزة واطلع برة
ليشعر بالغيظ والغضب فيخرج ويغلق الباب بقوه شديده
فيذهب ويتكلم مع الاستقبال
اسر :عايز رقم حد قريب المريضه
ممرض :ثوانى حضرتك وبعد قليل تفضل اهو الرقم فيخذه من دون ان يعلم من وماذا يكون قريب لها
اسر :الو
سيده :الو مين معي
اسر :هو انتى تقربى للمريضه اروى
سيده :اه
اسر :ياريت تتفضلى عندنا
سيده :حاضر هكون هناك
ويمر قليل من الوقت ويلتقى بها
اسر :اسف ان ضايقتك حضرتك بس اروى
سيده :اروى بنتى مفيش مشكله
اسر :اتفضلى
ليدخلوا
اروى بصدمه وصراخ :انتى بتعملى ايه هنا وعايزة ايه
يتبع
