ADELLA'S POV
Wala pang 10am ay kumpleto na kaming lahat sa conference room at hinihintay na namin ang bago naming boss.
Si Pain ay hindi pa din tumitigil sa kakasuklay ng buhok nito...
"Hoy! Tigilan mo na nga yan... Nagkakalat ka ng falling hair,eh..." birong saway niya sa kaibigan na katabi niyang nakaupo sa conference room.
"Tse! Palibhasa hindi ka marunong gumamit ng suklay at laging naka-bun yang buhok mo..." nakairap naman na sabi nito.
Natahimik na lang siya. Totoo naman kasi yung sinabi ni Pain,eh. Hindi talaga siya mahilig magsuklay. sa gabi niya lang sinusuklay ang buhok niya bago siya matulog.
At dahil sa sobrang haba ng buhok niya na umabot na lagpas ng butt niya ay ipinupusod niya na lang iyon para hindi siya nahihirapang kumilos.
Kung pwede lang talagang pagupitan ang buhok niya baka kalbo na siya ngayon kaso bawal daw,eh... at dahil iyon sa isang pangako na until now ay pinanghahawakan niya pa rin.
Busy siya sa pag-reminise ng mukha ng long lost chilhood friend niya kaya napapitlag pa siya ng may tumawag sa pangalan niya.
"Miss Mendez, i hope we're not disturbing your daydreaming session." Pormal at seryosong sabi ng bago naming BOSS.
"I-i'm sorry, sir." nahihiyang napatungo lang siya at nakinig na sa sinasabi nito.
It was so embarassing! First day ng meeting with her new boss ay nahuli agad siyang nakatulala. Hindi naman laging nangyayari yun,eh. Ngayon lang ulit.
--------
Tumagal din ng almost three hours yung meeting.
Grabe! Napakamabusisi naman ng boss namin ngayon. whew! Buti na lang hindi na ko napag-initan. Hehehehe. Napahinga ng maluwag si Adelle.
"We'll have this meeting again next month. And I want everyone of you to pay attention when you're in front of me." Isa-isa niya kaming tinitigan at ng ako na ang tinitigan niya ay kumunot ang noo ng gwapo nitong mukha.
Oo na! siya na gwapo! Hands up na amin niya sa sarili.
"You may go now and have your lunch." sabi pa ng new boss nila.
Sabay-sabay na silang tumayo at lalabas na sana pero muling nagsalita ang boss nila.
"Miss Mendez, stay were you are and we have something to discuss." Napatingin sa kanya lahat ng mga katrabaho niya.
Dahan dahan siyang bumalik sa upuan niya at hindi na pinansin ang nakikisimpatyang tingin at sulyap ng mga kaopisina niya dahil mukhang siya ang unang mapagiinitan ng terror nilang boss.
