MAFYA ABİM!!

Not: Hikaye   kesinlikle çalıntı değildir.

'Tekrar ve tekrar hoşgeldiniz."

Çığlıklar ardı kesilmeyen acı dolu çığlıklar. Hepsi kafamda yankılanıyordu. Yangının süûr ateşi. Yakıyordu onları.
Annem.
Babam.
Yanıyordu tekrar ve tekrar. Koşuyordum onları kurtarmak için tutuyordu.

Gözlerimi açtığımda gözlerimden yaşlar akıyordu. Terlemekten üstüm ıslanmıştı. Kâbustan uyandığımda halde tekrar yankılanıyordu o çığlıklar. Yatağın içinde bacaklarımı kendime doğru çektim. Sanki küçüldükçe acım azalacak gibi.
&

Pencereye baktığımda güneş ışıkları gökyüzünü aydınlatmıştı. Yavaşça yatağımdan kalktım çıplak ayaklarımı soğuk zeminin üzerine koydum.  Yavaşça lavaboya  girdim.  Üstümde ki kıyafetleri uyuşuk hareketlerle çıkardım. Kirli çamaşırların içine attım. Bedenini banyoya soktum. Soğuk suyu açtım.

Yavaşça vücudumdan akıyordu soğukluk.  Titreyene kadar bekledim. Canım yanasıya kadar bekledim. Belkide kalbim buz tutana kadar bekledim. Kendimi duştan attığımda beyaz havluma sardım vücudumu. Lavobadan kendimi  attım. Yatağımın üzerine yatıp öylece bekledim. Belki De  hayatta en zevk veren şeydi bu benim için.

Bi süre daha öylece bekledikten sonra bu gün okul olduğunu hatırlattığım kendime  zar zor kalktım. Dolabımın karşısına geçip. Kıyafetlerime baktım. Çok fazla bı kıyafetim yoktu aslında ama çok az da değil di içlerinden siyah Pantalonumu ve siyah kısa kollu badimi alıp kollarımın üsümemesi için siyah ceketimi aldım ve giydim.

Bugün dikkat çekmek istemiyordum. Okulun ilk günüydü ve ben burslu olarak gidicektim ama bu paramızın olmadığından değildi.  Ben istemiştim sadece abimgile pek yük olmak istemiyordum. Bazı şeyleri kendi başıma yapabileceğimi göstermek istiyordum. Aynadan kendime bakıp açık olan saçlarımı arkadan ördüm. Odamdan çıkıp mutfağa doğru gitmeye başladım. Mutfağa girip kahvaltılıkları çıkarmaya başladım. Krep malzemelerinide çıkarttıktan sonra kahvaltıyı hazırlamaya başladım son rütuşları yaparken

Burak abim içeriye girmişti. Benim yanagıma öpücük kondurdu. Hafif bı tebessümle karşılık verdim. Masaya oturup yemeğimle oynamaya başladım. Hiç bir zaman sevmezdim yemek yemeyim. Burak abim bunu farketmiş olacak mı sinirle gözlerini bana dikti.
"Ye şu yemeğini Esila, Uraz abinle konuşmak istemezsin değil mı?"

"Ama abii" yemek yemek istemiyordum ki.

"Yiyeceksin Esila eğer Uraz abimizin duymasını istemiyorsan yiyeceksin."

Söylenerek yemeğimi yemeye başladım. Ne vardı ki ona söyleyecek. Yemeğimi zorla midem e indirip. Abimin yemeğini bitirmesini bekledim. Yemeğini bitirdikten sofradan kalkıp gitti tüm bulaşıklar yine bana kalmıştı oflayarak  bulaşık ları toplamaya başladım.
&

Çantamı alıp aşağıya indim abim dışarda beni bekliyordu.  Ve aynı zamanda bi koruma ile konuşuyordu.  Beni görünce yanıma gelip kolumdan tuttu ve arabaya doğru götürmeye başladı. Arabaya bindiğimizde yeni okuluma doğru ilerlemeye başladık. Arabada sessizlik hakimdi.

"Abi okuldan sonra beni kim alacak."

"Bilmiyorum ararım seni."
Basımla onayladım.

Okula geldiğimizde abimin yanağından öptüm.
"Kendine dikkat et ." Diye mırıldandı.

Başımla onaylayıp arabadan indim. Ve yeni okuluma doğru ilerlemeye başladım.
**
Bölüm kısa oldu aceleyle yazdım lütfen volt ve yorum bırakmayı unutmayın. Öptüm sizi.❤