Moordvrouw: De ontvoering

Hoofdstuk 5

~Fenna~

Ik lig voor de zoveelste keer weer huilend van pijn op mijn matras. Bewegen kan ik nauwelijks. Alles doet me pijn. 7 keer is ze al verkracht, maar ze weet dat ze niet alleen is. In de kamer zit nog een persoon, maar doordat Fenna niet om kan draaien dankzij de pijn weet ze niet wie het is. Fluisterend begint ze te praten. "Ik weet dat er hier nog iemand zit, vertel me alsjeblieft dat je me kan helpen ik heb zoveel pijn." brengt ze snikkend uit.

~Evert~
Ik begin net een beetje in slaap te sukkelen als ik Fenna ineens wat hoor zeggen. Meteen zit ik rechtop en luister naar wat ze zegt. Snikkend eindigd ze haar zegje, het doet me pijn haar zo te horen. Totaal gebroken en vol van pijn. Zachtjes begin ik te fluisteren. "Fenna, ik ben het Evert hou je sterk alsjeblieft, we gaan hier samen uitkomen. De man die jou vasthoud heet Huub en hij heeft gedreigd jou nog meer pijn te doen als ik praat met je, dus zal ik helaas niet veel praten, maar onthoud dat ik er wel ben." Ik krijg geen antwoord terug dus probeer ik maar weer te slapen. Helaas voor korte duur. Na zo'n 10 minuten vliegt de deur open en komt Huub dronken binnenstormen. Hij loopt rechtstreeks door naar Fenna en verkoopt haar een klap. Fenna begint meteen te schreeuwen en huilen. Van de stoere Fenna die ik ken is niks meer over. Alweer moet ik toekijken hoe hij Fenna verkracht en hoe machteloos Fenna eronder is. Als hij zijn ding gedaan heeft trapt hij Fenna nog flink in elkaar. Grijnzend kijkt hij mij aan en dan gaat hij weer weg. Voor hij de deur achter zich dicht trekt roept hij nog: "Morgen is het jou beurt Evert!" Dat kan hij niet menen.. Geschokt blijf ik voor mij uitstaren.. "E.Evert?, luister alsjeblieft naar hem je weet niet waar hij toe in staat is." hoor ik Fenna opeens snikken. Nog meer in schock dan net kijk ik nu richting Fenna. "N.nee d.dat kan. I.ik je niet a.aandoen.." Stotter ik na een tijdje. Tranen wellen op in mijn ooghoeken, en langzaam ontsnapt er een. Ik huil nooit. Een zachte snik verlaat mijn mond en dan houd ik het niet meer. ik begin hard en met lange uithalen te huilen. Ik probeer alles op een rijtje te zetten maar het lukt me allemaal niet meer. Ik ben zo in de war nu. Vaag hoor ik een deur open gaan en in de verte klinkt de stem van Huub. "Ach kijk hem nou toch eens janken. Fenna ik heb eten voor je en ditmaal eet je alles op, heb je dat begrepen???" Hoor ik hem boos roepen. Ik zie hem naar Fenna lopen en haar losmaken. Door de tranen in mijn ogen zie ik heel wazig. Maar ik zie wel meteen dat Fenna met een smak op de grond terecht komt. Ineens voel ik een klap tegen mij slaap. Ik hoor Fenna schreeuwen maar dan wordt alles zwart..