My Boss Is A Pervert

Fifthteen

Monic Pov.

Umiyak lang ako ng umiyak hanggang sa diko naa namalayan na naka tulog nako...

Nagising ako pero gabi na at dahil wala akong ganang kumain natulog na lang ulit ako

Nagising ako dahil sa sinag ng araw kaya naman bumangon nako para makapasok nako sa trabaho siguro iiwasan ko na muna siya... masakit parin sakin yung sinabi niya

Pagkadating ko sa Company nila sumakay nako ng elevator at dumeretso nako sa opisina ni Jared

Pero bago pa ako makapasok nakita kong binubuhat nila yung lamesa ko at nilalagay sa nilagay nila ito sa labas ng opisina ni Jared kaya naman agaf akong ng tanong sa mgaa janitor at guards na nagbubuhat

"Kuya san niyo po ito dadalhin?" tanong ko

"Ma'am ipinalabas po ni Sir at dito na daw kayo sa labas magistay?"  sagot ni manong guard kaya tumango na lang ako

So....  Pinalabas niya ang mga gamit ko at pinapanatili niya ko sa labas dahil di niya ko gustong makita?  Sige ok labg ayaw ko din naman siyang makita dahil maiiyak lang ako pagnakita ko siya pero hindi ibig sabihin non na diko na siya mahal ...... Mahal na mahal ko siya

At dahil nga sa labas daw ako dito ko na sinimulan ang trabaho ko pero kung nagiiwasan lang naman kami siguro magresign nalang akong secretary pero magtratrabaho din ako sa Company nila pero ibang posisyon nga lang dahil ayokong tuluyang lumayo aa company na ito dito ako nagsimula at ang tagal ko na dito at nahihiya ako jay Sir Alejandro pagumalis ako sa company nila at siguro naman alam na lahat ni Jared at di na niya kailangan ng secretary naituro ko nanaman lahat sa kanya ang alam ko tungkol sa Company nila tulad na sina ni Sir Alejandro atkung yun ang tamang paraan magreresign nako ngayon din

hinanda ko ang sarili ko para harapin siya at pinalakas ko ang loob ko dahil kung eto lang ang paraan para maiwasan namin ang isat-isa at kung ito ang gusto niya malayo ako sa kanya then be it

Pumasok agko sa opisina niya at bakas sa mukha niya ang pagkagulat pero di ko nalang yun pinansin at tinignan ko siya ng walang emosyon at

"Sir Im Resigning As your secretary" sabi ko at mas lalong lumaki ang mata niya dahil sa narinig niya

"H-ha?! W-wait Are you resigning?! but why?" nauutal na tanong niya at bakas parin sa mukha niya ang pagkabigla

"I just want to resign Sir" sagot ko ng wala paring emosyon

"But why?.....Hindi ako nagtatanong bilang Boss mo...  Nagtatanong ako biglang Boyfriend mo! Bakit ka magreresign eh binigay ko na nga yung gusto mo diba na ayaw mo na MUNA akong makita kaya ayan dun ka nalang muna sa labas kung ayaw mo muna akong makita..  binigay ko na diba bakit ka pa magreresign... bakit talaga bang ayaw na ayaw mo na kong makita at talagang magreresign ka pa para tuluyan mo nakong di makita! ganun na ba kadali sayong iwan ako ha!"  mahabang paliwanag niya

So inilabas niya yung mga gamit ko dahil sa sinabi kong ayaw ko na muna siyang makita....  akala ko siya ang ayaw makita ako at minamaliit na naman niya ang pagmamahal ko sa kanya

"eh sinu ba satin ang napakadaling maliitin ang pagmamahal ko sayo ha?! wag na wag mong mamaliitin at susumbatan ang pagmamahal ko sayo dahil mas mahal pa kita kesa sa sarili ko!"

" kung ganun bakit mo ko pinapahirapan at bakit kelangan mo pa kong iwasan at bakit ayaw mo kong makita?" tanong niya

"Ayaw na MUNA kitang makita dahil maiiyak lang ako pag nakikita kita dahil sa panunumbat mo sa paagmamahal ko sayo kaya please pagbigyan mo na dito"
sabi ko at nakita ko ang pangingilid ng luha niya.

"Ganun na ba kadaling gawi. sayo ang di ako makita at makausap?  .... dahil ako sa isang araw na di kita makita para nakong namamatay " sabi niya at tumulo na ang mga luha niya "...pero kung yan ang gusto mo sige bukas na bukas babalik na ko ng america " sabi niya na kina bigla ko

tumawa ako ng peke bago sumagot naiiyak na din ako  " so yan ang solusyon mo para sa problema natin...  na konting problema lang di mo na kayang panindigan o dimoko gustong panindigan dahil eto lang ang problema natin tinatakasan mo na" sigaw ko sa kanya

"edi ba sabi mo ayaw mo akong makita dahil maiiyak ka lang eh ayokong nakikita kang umiyak di ako na ang lalayo" sabi niya

"ang sabi ko ayaw na MUNA! kitang makita" mas diniinan ko talaga yung MUNA para maintindihan niya ang gusto kong sabihin pero kung yon ang gusto niya ang lumayo

"Pero kung yan ang gusto mo ok bumalik ka sa America at wag ka nang babalik!  Di kita kailangan!" at dahil sa galit ko na sabi ko ang mga bagay na alam kong di ko kayang gawin at diko kayang mangyari

"So di mo ko kailangan!" mapakla siyang tumawa pero bakas sa mukha niya ang sakit pero di ko na lang yun pinansin

"Oo di kita KAILANGAN!  I have John!" sigaw ko sa kanya at nakita ko kung pano dumilim ang mukha niya ng marinig niya nag sinabi ko

"ok if that the case...  Pwede ka ng lumayas sa harapan ko!" sabi niya at nakikita ko ang galit sa mukha niya

at talagang ganun na lang babalik siya ng america at talagang di man niya lang ako suyuin para maging ok kami mas pinili niya pang takasan ang problema namin

___________________________________

Kinabukasan

Kadadating ko lang sa Company at nabigla ako dahil nasa baba lahat ng empleyado kaya naman naglakad ako papunta sa gilid para alamin kung anong ganap

ng maka dating nako sa harap sa may gilid nakita ko si Jared na nakatayo sa harap at handa ng magsalita kaya naman hinintay namin siya

"Ok everyone...  Siguro nagtataka kayo kung bakit pinatawag ko kayong lahat dito....." sabi niya humininto siya at bumuntong hininga "....i just to thank all of you dahil kahit konting panahon lang pinagsamahan natin napamahal nako sa inyo pero i need to go back in US Flight ko na mamayang gabi ... sa tingin ko talaga di ako naka tadhana dito sa Pilipinas so thank you again at ingat kayo lage " sabi niya at umalis na

So talagang iiwan niya ko ng ganun ganun lang

diko na pinigilan ang luha kong lumandas sa pisngi ko kaya agad ko itong pinunasan

Ang sakit pala pagdikaman lang pinandigan ng taong mahal mo