Shit or Sugar \\ ChanBaek

1

Yavaşça kararan ışıklar...

Gittikçe sertleşen bakışlar...

Yanıp sönmeye başlayan kırmızı ve mavi flaşlar...

Tüm mankenler oldukları yerde sanki donakalmışlardı...

Hepsinin yüzü bir ölü kadar soğuk ve ifadesiz...

Sanki bir şeyi bekliyorlar...

Kıskanıyorlar...

Burada bulunmasını istemiyorlar...

Ama o çok güzel...
Çok masum
Çok saf
Ve en önemlisi de...

O bir erkek.

Yavaşça sesi artan müzikle beraber podyuma giriş yapan erkek tüm gözleri üzerine topluyor...

Herkes ona bakıyor
Mankenler bile ona bakmamak için kendilerini zor tutuyorlar...

Ama bu bir hayranlık belirtisi değil.

Bu saf kıskançlık...

Kim, meydanda taptaze bir et dururken ekşimiş süt istesin ki?

Sanki fırtınalı bir kışın ortasında doğan bir güneşti o...
Herkesin içini ısıtan...
Aynı zamanda da kızdıran...

Gittikçe hızlanan adımları ve tüm benliğiyle podyumla bir bütün haline gelmişti...

Kapkaranlık ortamda sadece yanıp sönen ışıklar ve tam karşısında duran Neon ayna ona yolu göstermeye çalışıyordu...

Ama o zaten yolu çok iyi biliyordu.
Ayna

Eğer o aynaya bakarsa bir daha eskisi gibi olamayacağını da biliyordu...

Ama istiyordu işte
Bir uyuşturucu gibiydi
Onu kendisine çekiyordu
O da bunu istiyordu
Ve gidiyordu da
Gittikçe yaklaşıyordu
Yaklaşıyordu
Artık yüzü belirginleşmeye başlamıştı
Gittikçe büyüyen görüntüsü onu büyülüyordu
Gözlerini kızıllığı
Saçlarını duruşu
Dudakları
Boynu
Burnu
Heryeri ayrı bir çekiciliğe sahipti
Ve bu onu deli ediyordu
Kendi görüntüsü...

Kendi görüntüsü onu büyülüyordu
Başka hiçbir şey göremez olmuştu artık
Aynaya gittikçe daha da yaklaştı
Artık yüzü neredeyse aynaya değecekti

Ve o yaklaşmaya devam etti
Devam etti

Gözleri
Gözleri onu büyülüyordu...

Dudakları
Dudaklarını öpmek istiyordu
Yavaşça aynaya değdirdi o tapılası dudaklarını
Sanki hissediyordu
O yumuşaklığı
Sıcaklığı
Aynayı öpmeye başladı

Yavaşça

Sertçe

Bu his çok güzeldi

Bu his onu içinde bulunduğu dünyadan ayrı tutan kutsal bir histi sanki
Kimse bunu anlayamazdı
Çünkü kimse onun kadar güzel değildi
Kimse onun kadar yakışıklı değildi

Kafasını yana çevirdi
Kendisini öperken kendinden geçiyordu

C20H25N3O
Tadı çok güzeldi
Aynı bunun gibi...

Aynadan ayrıldığında artık eskisi gibi değildi

Artık gözleri kendisinden başka hiçbir şeyi göremez olmuştu

Artık kendine aşık olmuştu...

Artık o Byun Baekhyun değildi...

O bir Narcissus'du...

Yavaşça kamera flaşlarına baktı
Ve ardından yavaşça geriye döndü
Kısa bir süre ona bakan mankenleri izledi...

Hiçbiri onun kadar güzel değillerdi
Hepsi yapmacık biyonik kadınlardı
Çene sivriltme
Göğüs büyütme
Dudak şişirme
Göz büyütme
Elmacık kemiği belirginleştirme
Yağ ekleme
Yağ alma

Tonlarca makyaj

Ama o ise bunların hiçbirine sahip değildi
Sahip olmak zorunda da değildi
Çünkü onun böyle basit ve ucuz şeylere ihtiyacı yoktu
Onun rengi
Onun vücudu
Onun bakışları
Onun görüntüsü
Ona yeterdi

Çünkü biliyordu ki
Kimse
Hiç kimse

Onun çirkin olduğunu söyleyemezdi.

O çok güzeldi. Bunu, onu hayranlıkla izleyen insanlardan daha fazlaca hissediyordu. Bu bir güçtü, bu onun en güçlü silahıydı, ama aynı zamanda en büyük düşmanı da, onu kendine tutsak eden, kimseye imrenememesine neden olan, kimseye aşık olamamasına neden olan, saygı duymasını önleyen, ama yine de onu besleyen...

Byun Baekhyun bu dünyada güzelliği kadar eşsiz, güzel ve yalnızdı...

~haruki's slut

~~