The lost

Part 2 Αιώνες μετά

Σήμερα...

'Η μέρα είναι καθαρή.Θα έπρεπε να είσαι έξω'

'Μαμά σου έχω πει πως δεν θέλω'

΄Δεν θες γιατί μόλις ήρθαμε εδώ και δεν έχεις φίλους,λοιπόν εκμεταλλεύσου τον καλό καιρό και πάνε κάνε μερικούς.Έτσι και αλλιώς αύριο είναι η πρώτη σου μέρα στο σχολείο,και φαντάζομαι δεν θες να είσαι ολομόναχη σωστά?'

'Ουφ...καλά θα πάω,αλλά άμα γίνει στραβή μην λες πως έφταιγα εγώ'....

Ηκοπέλα έβαλε τα ρούχα της πήρε και κάποια χρήματα, το skateboard της και βγήκε από το σπίτι.Πήρε όλη την κατηφόρα κάνοντας skate και έφτασε σε ένα πάρκο με πίστα για το skate της.Ανέβηκε στην ράμπα και έκανε τα κόλπα της.Καθώς έκανε να φύγει είδε έναν περίεργο κύριο να την κοιτάει και ώσπου να ανοιγοκλείσει τα μάτια της αυτός είχε εξαφανηστεί.Η Viral έκανε ένα βήμα πίσω και σκόνταψε απάνω σε ένα βραχάκι.Για καλή της τύχη ένα αγόρι την έπιασε από  την μέση έτσι και δεν έπεσε.

'Ευχαριστώ' του είπε.

'Δεν κάνει τίποτα.Είμαι ο Spencer' απάντησε εκείνος.

'Viral χάρηκα' είπε η κοπέλα και χαμογέλασε.

'Θες να πάμε βόλτα?' τον ρώτησε αφού θυμήθηκε τι της είπε η μάνα της νωρίτερα.

Εκείνος συμφώνησε και τα δύο παιδιά κατευθήνθηκαν προς τα πάνω του δρόμου.Βρήκαν ένα παγκάκι και κάτσανε να μιλάνε.Μιλούσαν όλο το απόγευμα χωρίς σταματημό.

'Αλήθεια Viral δεν σε έχω ξαναδεί στα μέρη μας.Διότι εμείς ένα σχολείο έχουμε και τους ξέρω όλους.Από που είσαι?'

'Βασικά είμαι καινούρια εδώ μόλις χθες ήρθα'

'Αχαμμ.. Και τι τάξη πας?'

'Τώρα θα πάω 2α λυκείου σε αυτό το σχολείο.Με έχουνε βάλει στο Β2'

'Πλάκα μου κάνεις?Θα είμαστε στην ίδια τάξη...Αν θες έλα να κάτσεις δίπλα μου είμαι μόνος.'

'Τέλεια κανένα πρόβλημα'

Αργότερα το ίδιο βράδυ η Viral γύρισε σπίτι και χωρίς να πει τίποτα έπεσε ξερή να κοιμηθεί.Καθώς κοιμόταν άκουσε ένα κλάμα γυναικείο.Ξύπνησε απότομα και είδε μια μαύρη γυναικεία φιγούρα να είναι σκυμμένη προς τα κάτω και να κλαίει .Η Viral είχε γίνει άσπρη από τον φόβο όταν ξαφνικά ενώ είχε τα μάτια της κλειστά ένιωσε την ανάσα εκείνης της γυναίκας στον λεμό της.Το επόμενο πρωί η μητέρα της άνοιξε την πόρτα του δωματίου του κοριτσιού και προσπάθησε να την ξυπνήσει διότι ο Spencer ήταν κάτω από το σπίτι περιμένοντάς την να πάνε μαζί σχολείο.Η μητέρα πανικόβλητη φώναξε τον πατέρα της και το αγόρι που περίμενε να ανέβουν πάνω.Ο Spencer πήρε τηλέφωνο τον κοντινότερο γιατρό που μέσα σε 10' είχε είδη φτάσει.Ενημέρωσε την οικογένεια πως η μικρή βρισκότανε σε κόμμα και θα έπρεπε να την μεταφέρουν αμέσως στο νοσοκομείο της πόλης.Έτσι όταν μάζεψαν ότι χρειαζόταν φύγανε για την πόλη και πήραν και τον Spencer μαζί.Οι γονείς της χρειαζόταν να μεταφέρονται κάθε μέρα από την πόλη στο χωριό και από το χωριό στην πόλη.Έτσι μια νύχτα του Αυγούστου το αντρόγυνο έπρεπε να βιαστεί για να πάει στο νοσοκομείο μιας που ο Spencer τους περίμενε εκεί.Καθώς βρισκόταν στον δρόμο παρατήρησαν μια στροφή που δεν είχαν ξαναδεί και έλεγε 'γρηγορότερη διαδρομή'.Έτσι ο πατέρας που οδηγούσε έστριψε από εκεί και συναίχισε για ακόμη 3οο μ μέχρι να βρεθούν σε ένα χαντάκι και η μοιραία τους τύχη να τους αφήσει για πάντα.