Acının nereden geleceğini bilmediğimiz gibi nereye gittiğini de kestiremiyoruz çoğu zaman. Yakamıza yapışıp hesap soracak bir vicdanımız varsa eğer herşey daha da çekilmez oluyor. Tükeniyorsun içten içe, sessiz sedasız ölüyorsun. En zor ölüm kendi elinden, yüreğinden olanmış...
Sonbahara özlem duyan bir yaz günüydü o gün. Yazın son ayının son günleri... Odamdaki pembeli mavili asimetrik deseni olan halının üzerine oturmuştum. Hayatımdan çıkartmayı düşünmediğim ve sürmekten asla sıkılmayacağım ojelerimi önümdeki kalp desenli fileli sepete dizmekle meşguldüm. Telefonumun titremesiyle irkildim birden.
"1 yeni mesaj"
İnsanın aklından ilk olarak operatörler geçer, tabiki benimde öyle olmuştu ve yanılmıştım ilk defa..
Kim bilebilirdi ki o "1 yeni mesaj"ın bir ömre bedel olacağını, iki yabancının bir bütün olacağını kim tahmin edebilirdi?
Soğuk kanlılıkla açtım mesajı yabancı bir numara içinde de en sık kullandığımız ve çoğunlukla yalan olan "iyiyim"in sorusu yazıyordu, "Nasılsın?"
