Κρίμα που δεν σε ήξερα νωρίτερα

part 4

Ο Κώστας δεν ήταν με τα άλλα αγόρια ήταν Στην μπάρα με μία κοπελιά αυτή ήταν κυριολεκτικά πάνω του Αυτός δεν κάνει και πολλά
Σηκώνεται και Μας πλησιάζει
Κ-για κορίτσια έφερα ποτά για.όλες
Α-ευχαριστούμε λέω λίγο ξινά
Πίνουμε  Είναι η πρώτη φορά Που πίνω δεν είναι και μικρή σε λίγους μήνες ενηλικιώνομαι

Η Σοφία ξαφνικά με τραβάει και σε δευτερόλεπτα βρισκόμαστε στην πίστα και χορεύουμε
Μάλλον Πιο προκλητικά απο ότι συνήθως το ποτό σίγουρα με επηρεάζει φαίνεται
Ο Κώστας με κοιτούσε απο οτι καταλαβαίνω ζαβλακομενος απο Τις κινήσεις μου
Όμως το επόμενο δευτερόλεπτο δεν είναι εκεί Που πήγε πάλι?
Τον βλέπω να χορεύει με την κοπελιά Που ήταν μαζί Πριν
Οχι παλι Άννα ξέχνα απλά χορεύουν
Και απλά φιλιούνται
Τι????????
Φιλιούνται
Γιατί? Γιατί? Οχι σε εμένα😥😥😥😥

Καταλαβαίνω από την πίστα παιρνωε την τσάντα μου και φεύγω μέσα στα κλάματα  Ένα χέρι με πιάνει
Ευτυχώς είναι ο Νίκος Αλλά από πίσω φαίνεται και ο Κώστας στεναχωρημένος με κατασκευασμένο το κεφάλι
Ν-Που πάς νυχτιάτικα?
Α-φεύγω δεν με σηκώνει το κλήμα
Κ-θα σε γυρίσω εγώ
Α-δεν είναι ανάγκη γύρνα στην κοπελιά σού
Κ-Δεν πάς καλά δεν δε αφήνω μόνη σου
Α-μια χαρά τα καταφέρνω και ξεκινάω να περπατάω Αλλά ο Κώστας δεν τα παρατάει και με ακολουθεί λίγα μέτρα Πίσω
Α,Δεν τα παρατάς ε?
Κ-Δεν σε αφήνω μόνη ...ήταν μια παρεξήγηση
Α-γύρνα σε αυτήν θα σε περιμένει
Εγώ φεύγω δεν σε περιμένω άλλο
Κ-Μην λες βλακείες εσένα θέλω και νομίζω το έχεις καταλάβει
Το είπε Αλλά δεν το πιστεύω
Γιατί φιληθηκε με την αλλη?
Αν νε ήθελε πραγματικά δεν θα το έκανε αυτό
Νιώθω τα δάκρυα να πέφτουν όλα μαζί θέλω να φτάσω σπίτι και γρήγορα μάλιστα
Θέλω να κουλουριαστω στα μαξιλάρια του δωματιου μου
Έτσι φτάνουμε κάτω απο τα σπίτια μας  βγάζω τα κλειδιά για να ανοίξω
Κ-ΣΕ παρακαλώ Μην φύγεις
Α-τι θες πια κουραστικα θέλω να μείνω μόνη μου
Τα δάκρυα δεν λένε να σταματήσουν
Κ-συγγνώμη δεν το ήθελα κυριολεκτικά μιλάω
Δεν θέλω να κλαίς για εμένα
Με πλησιάζει πάει να μου σκουπίσει τα δάκρυά μου με το χέρι του Αλλά του το χτυπάω
Κ-ασε με να σου εξηγήσω
Α-δεν χρειάζεται πολλά άκουσα
Ανοίγω επιτέλους την πόρτα τόση ώρα προσπαθούσα
Ανεβαίνω πάνω ευτυχώς η μάνα μου κοιμάται δεν θέλω να με δει έτσι
Βγάζω τα κουραστικά παπούτσια μου και κοιτάζω απο το παράθυρο
Το φως είναι ανοιχτό ο Κώστας χτυπά νευριασμένος την ντουλάπα Του γυρνάει Και τα κόκκινα μάτια με κοιτάν με θυμό Αλλά και με  στεναχώρια
Κλεινω το παράθυρο και ξαπλώνω στο κρεβάτι
Κλαίω

Γυρνάω και κοιτάζω το ρολόι μου είναι 2 η ώρα το μεσημέρι
Εχω τρελό πονοκέφαλο δεν μέθυσα αλλα και μονο ο πόνος Που νιώθω μέσα μου σε όλο μου το σώμα φτάνει

Ανοίγω το κινητό μου έχω 15  αναπάντητες κλήσεις απο Την Σοφία και τον Νίκο αλλα και από τον Κώστα
Παίρνω Την Σοφία
Σ-έλα Άννα είσαι καλα?Που πήγες εχτές?
Α-μπορείς να περάσεις από θέλω να μιλήσουμε είναι σημαντικό
Σ-σε 10 είμαι εκεί
Α-σε περιμένω

Σε 10 η Σοφία ήταν σπίτι μου και προσπαθούσε να με κάνει να νιώσω καλύτερα

Σ-Μην κλαίς δεν το ήθελε είχε μεθύσει
Α-σε πίστεψα τώρα είπα μέσα από τα κλάματα μου
Σ-μιλήσαμε άφησέ του απλά να σου εξηγήσει
Α-Δεν εχω όρεξη να ακούσω τις δικαιολογίες του
Σ-δεν είναι δικαιολογίες θα τον αφήσεις να σου μιλήσει και θα τα βρείτε
Α-δεν πας καλά
Σ-εντάξει
Σηκώνεται και πιάνει το κινητό της Κάτι πληκτρολογεί και ξεκινάει να μιλάει ανοίγει το παράθυρο και κάνει κάτι σήματα
Σ-έλα προσπαθώ
Οχι δεν θέλει
Σε κάνα μισάωρο

_______________________________________

Με ποίον μιλάει η Σοφία
Είναι αρκετά προβλέψιμο Αλλά τεσπα

Τι κάνετε??

Τα λέμε στο επόμενο