Jessica wil een tocht maken in de woestijn met een kameel.
Ze huurt een kameel, maar weet niet hoe ze het beest moet laten lopen.
Het is heel eenvoudig, zegt de kameelverhuurder.
Als je hé zegt gaat hij lopen.
Als je hé hé zegt gaat hij harder lopen.
En als je amen zegt dan stopt hij.
Jessica probeert het en zegt hé.
En inderdaad, het beest gaat lopen.
En eindje verderop zegt ze: hé hé, en het beest gaat harder lopen.
Even later ziet ze een afgrond en door de paniek is het het stopwoord vergeten.
Ze weet dat ze te pletter zal vallen en geeft nog net tijd voor een schietgebedje.
Zodra ze het woord amen uitspreekt dan stopt de kameel net voor de afgrond.
Hijgend veegt ze het zweet van haar hoofd en zegt: hé hé.
