★ Chapter 1 ★

51 5 1
                                    

Sorry as typos and wrong grammars........!!!

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Chapter 1

Ochre brunette POV

Haist ang dami naming assignment....tsss.... we're already a college students grrrrr.. perks of studying really hard tsk.

Palabas na ako ngayon sa school..Habang naglalakad at nakasabay ko ang iba sa mga tropa..at isama mo na rin yung Boyfriend ko.. Mag o-one year na kami next month.. At is ang araw pagkatapos noon ay 18th Birthday ko na..Ano kayang plano Ni Ethreal??

"Babe !! " tawag ko Kay Ethreal 

"hmm?"tugon Ni Ethreal

"malapit na yung anniversary natin! " masayang paalala ko sa kanya

"oh tapos??" kunot noon tanong nya.na Medyo ikinainis ko

"may plano ka na?" magiliw paring sagot ko kahit Medyo nagtatampo na ako kasi parang wala syang pakialam..

"wala pa. "tipid na sagot nya..

"ahh okay" dahil sa tampo ko sa kanya binilisan ko nalang ang lakad ko at pinigilang umiyak..naman kasi ehh.! Wala syang pakialam! Wala pa yatang balak na Sundan ako! Manhid talaga.!

THIRD PERSON'S POV

Pagkalabas Ni Brunette sa building ay agad syang nakaramdam ng labis na sakit sa katawan nya.. Napaupo ito at namilipit sa sakit.

"O-OUCH! ansakit! s-sh*t"daing nya habang nakaupo parin sa harap ng building nila at parang tinatakpan ang sarili mula sa kung ano...

Agad namang nakuha Ni Brunette ang atensyon ng lahat ng estudyanteng malapit sa kanya. Nagsilapitan ang mga ito.

"OK, ka lang ba Brunette?" tanong ng isa sa mga estudyante malapit Kay Brunette

"STUPID QUESTION!  help her!" sigaw Ni Ethreal sa mga nakapalibot Kay brunette at agad na lumapit sa dalaga at binuhat ito

"A-araw ,, a-ayoko sa a-araw i-ilayo nio ko sa a-araw !!" sabi ng Brunette bago magalang ng malay

Nagkatinginan sila "Dahil na natin sya sa Hospital." Saad ng isa sa mga kailangan ni Brunette

CLASSMATE'S POV

ano kaya nangyari dito Kay Brunette? at bakit naging kulay pula ang mata nito bago sya mahimatay? haaayyyzzzz hayaan na nga!!

                     """"""""""""""""""""""""""""""""""""""""

Fast Forward

SA BAHAY**

nang magising ako sa hospital ..., ay agad din akong na discharge at nakauwi.. Wala naman kasi talagang nangyarig masama saakin.. Well something wierd happen. Yun ay nung ayaw kong matapat sa araw tsk. what the f+ck is happening to me?

"anak anong nangyari sa yo??" usisa ni mommy dahil maayos naman daw ako bago ako pumasok sa school.. well I don't know too. I cant understand what's happening to myself ..

    agad ko namang sinabi kay mama ang tanging alam ko sa nangyari, yun ay ang pagkakaroon ko ng sakit sa balat ko nung natapat ako sa araw which is really weird for me.Tumingin naman ng makahulugan si mama kay papa

"May iba ka pa bang nararamdam maliban doon anak?ngayon mo lang ba iyan naramdaman?"usisa naman ni papa

Umiling ako "noong bata pa po ako ayaw ko po sa araw dahil masakit sa balat. At minsan po feeling ko ang lakas ko" which is true pero yung nangyari kanina sobrang sakit ang naramdaman ko d tulad ng dati na kaya ko pa naman tiisin.. at yung 'malakas' na thingy is true.. I just felt that ahm sometimes but not always.

"Mukhang kailangan na naming sabihin sayo ang tungkol sa nangyari noong nasa sinapupunan ka pa ng iyong ina dahil Mukhang konektado ito sa mga nangyayari at nararamdaman mo" saad ni mama at tumingin siya kay papa ng makahulugan.. The f*ck they hide something from me? 

i don't think this is good.. 

Tumango naman si papa.......

*FLASHBACK*

Romeo's POV

"hijo San ka ba nakatira? Bakit ka kasi pangalan gala sa kagubatan gayong hatinggabi na?Maraming mababangis na hayop sa tabi tabi.Buti nalang at nakasalubong kita nung naligaw ka" tanong at paalala  ko sa binatang nakita ko kaninang uhaw na uhaw dahil sa pagod sa tagal ng paglalakad nya sa kagubatan

"pwede po bang magpalipas muna ng gabi sa inyo? Kung pwede lang Ho pagod na po kasi akong maglakad ng maglakad bukas ko nalang rin Ho ipagpapatuloy yung paglabas  ko sa kagubatan " magalang na saad ng binata.. Siguro naman ay mapagkakatiwalaan sya. mukha naman syang mabait.

"aba'y Oo naman... pwedeng pwede.. oh siya Tara na at lumalalim na ang gabi.Baka may makasalubong pa tayong mabangis na hayop..." at naglakad na kami papunta sa bahay...

"Romeo bakit ngayon ka Lang at sino yang binatang kasama mo?" tanong ni Tessa

"ahh kasi nakita ko itong si.......... ayyy ano nga pala pangalan mo hijo?" tanong ko rito. Hindi ko pa Pala alam  ang pangalan niya

"ako po si James" magalang na sabi nito sa amin

"ahhh.. Tara pumasok na tayo sa loob..." sabi ni thessa at pumasok na kami

Hinanda na ni Thessa ang aming kakainin...at nagdasal muna kami ... at may napansin akong kakaiba Kay James peroo....... hayaan mo na yun  haha!

"oh hijo bakit hindi mo ginagalaw ang pagkain mo? ayaw mo ba? " tanong ni thessa  kay James....

"Hindi ko na kailangan ng mga pagkain ninyo!!" nagulat kami sa sinabi at sa sunod na ginawa nito.. Dahil bigla na lamang nitong itinaob sang mesa kaya natapon ang kinakain namin.....

"hijo ba--" Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil bigla nanaman siyang nagsalita..

"dahil kayo ang magiging hapunan ko...." sabi nito at may lumabas na mga PAnGil sa bibig  niya at nagkulay pula sang mga mata nito.agad kong hinanap ang punyal ko na gawa sa pilak dahil alam kong kahinaan ng mga bampira ang pilak

"uunahin ko ang asawa mo" at mabilis namn itong kumilos Pero bago siya makalapit sa asawa ko ay hinarangan ko sya at nagpangbuno kami malakas ito ngunit mas malakas ako dahil balak ako palagi sa mga mabibigat na Trabaho kaya Mala sinaksak ko na ito as dib-dib kaya namatay ito at naging abo... at pinulot ang kwintas na galing Yata doon sa binata

Mabilis making kumilos papaalis doon dahil Baka may  mga kasama pa ito....

Pero bago pa man kami makalabas sa gubat at may biglang humarang.  Na isang babae as daraanan nila..

" pinatay ninyo ang anak ko !! pagbabayaran niyo any ginaawa niyo as Kanya!! isusumpa ko ang anak ninyo na magiging isa siya sa amin at may itatakdang pumatay as Kanya!! Hindi siya mamumuhay ng normal dahil pagdating ng ika-labing walong taon ay magiging isa na siya saamin" sabi niya at biglang naging puti ang Mata nito at may mga sinabi ito ng pabulong .... hindi na nito natuloy ang mga ginagawa nito dahil sinaksak na niya ito sa dibdib. Pero bago ito malagutan ng hininga at may sinabi pa nito

" kahit na p- Patay na a-ako  h-Hindi parin m-mawawala ang  s-sumpa t-tandaan niyo y-yaaaaaaan....." at tuluyan na itong nagging abo...

Pinagpatuloy  na namin ang paglalakad papuntang bayan kahit medyo sumasakit ang Tiyan ng asawa....

END OF FLASHBACK***

"A-akala namin nawala na yung sumpa hh-hindi pa Pala huhuhuhuhu " sabi ni mommy Sabay hagulgol nito sa pagiyak

"we're sorry Nanak Hindi talaga naming Alam na magkakatotoo pa ang sumpa...." paghingi ng paumanhin ng kanyang ama

P-paano kung to too iyon ?? ano ng mangyayari sa amin no Ethereal huhuhu T_____T

--------**********--------------***********----------

THE CURSEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon