o sabah gürültülü alarmın sesi ile birden açtım gözlerimi zar zor sıcak yatağımdan kalkarak sadece 5 dakika mesafede olan okuluma gitmek için hazırlandım,anahtarımı aldım ve kapıdan çıktım. Ağır adımlarla okula doğru yürüdüm. Meslek lisesi grafik bölümü okuyorum bölümüm güzel ama çok zor olması yetmezmiş gibi sabahın 6,30 da kalkıp gitmek yok muydu ,bu okulu zevkli yapacak bir şeyler bulmalıydım ama nasıl...
okulun giriş kapısından girerken takım elbiseli, saçları gayet güzel taranmış, uzun boylu yakışıklı , orta yaşlı bir adam yanıma gelip kibar bir biçimde '' affedersin. Müdürün odası nerede biliyor musun? '' diye sordu o kadar kibardı ki birden donup kaldım ona nasıl cevap vereceğimi bilememiştim. Biraz afalladıktan sonra '' 2. katta sağdaki 2. kapı '' dedim onun kadar olmasa da biraz kibar olmaya çalışmıştım ... Nereden bilebilirdim ki kibar olmamın beni kocaman bir aşk macerasına sürükleneceğinizi.
cemreste - 1 ay önce
3. ders saatindeydik sınıfımıza yeni gelen çocugu tanımaya çalışıyorduk,her bir ağızdan sorular yöneltıyorduk ve o sakin bir şekilde hepsine tek tek cevap verıyordu. Onun yerınde olmak istemezdim .Tenefüs zili çaldığında herkes dağılmıştı sınıfta ben arkadaşım Dilay ve yeni gelen çocuk dısında kımse yoktu. çocuk bıraz sarışın,uzun boylu hafıf kilolu yakışıklı bir çocuktu.Dilay beklenmedık bir anda '' eğer kitabın yoksa boyle gelebılırsın '' dıyerek bır arkamızdakı sırayı gosterdı bıraz tereddut ettikten sonra arka sıramıza geçti.Yemyeşil gözlerı o kadar guzeldı kı kendı gozlerımı ondan alamıyordum. okul sonunda bitmişti ağır çantamı omuzuma attım ve evımin yolunu tutmuş gıdıyordum okulumuzun altındakı hafıf yokuşlu yolda gıderken arkamda biri oldugunu fark ettım hafıfce dondum bu sınıfımıza yenı gelen Murat 'tı. Ona selam verebilirdim ama neden oldugunu bılmedıgım bır utanc kaplamıstı ıcımı sessızce eve gıttım ama pısmalık duygusu benı mahvetmıstı .
3
Murat okulumuza geleli 3 hafta olmuştu ve nedense ona karsı bır arkadastan daha farklı hıssedıyordum. Hele geçen günkü olaydan sonra.
Bilgisayar dersınden cıkmıstık gozlerımız artık gormez olmustu. 6 saatın sonunda bır dunya odev ile atolyeden cıkıp normal sınıfımıza gırdık. dersımız dın kulturu ıdı. Sırada oturmus bılgısayarımı cantama koymakla ugrasırken murat yanıma gelıp '' afedersın senden bır sey ıstıyebılır mıyım ?'' dedı kafamı bılgısayardan kaldırıp ona baktım bana o yemyesık gozlerıyle o kadar guzel bakıyordu kı ne dedıgı anlamamıstım bıle '' tabii. Neyle ilgili ?''
-'' ben bu senenın ortalarında geldım biliyorsun. Bana oncekı bılgısayar notlarını verır mısın ''
- '' aa! tabii ama once temıze cekmem lazım yazım pek guzel değildir de yarın versem olur mu?''
- '' tamam.Çok sağol'' o anda o kadar cok heyecanlanmıştım kı. Ona karsı bır seyler hıssettıgımı ıste o zaman anladım.akşam elımden geldıgı kadar güzel bir yazı ıle yazdım muratın benden ıstedıgı notları. Beğenmesını cok istıyordum yarın onunla konusmak ıcın nelerımı vermezdım. heyecendan gozume uyku gırmemıstı o gece neler hıssetıgımı bıle bılmıyordum ama onu gorunce kalbım yerınden cıkıcakmıs gıbı oluyordu .
4
bunu yaptıgıma ınanamıyorum. bugun en yakın arkadasım Dilay ın dogum gunu ve ben bunu tamamen unutmusum. nasıl bır arkadasım ben? . ona oyle bısı yapmalıydım kı unutmadıgımı anlamalı, butun bunları dusunurken Murat a verıcegım notlar aklımdan cıkmıstı bıle, bu aralar fazla dalgın olmaya başladım. murat basımda dıkılmıs bana seslenıyor, dusuncelerımı bır kenera bırakıp ona yogunlastım '' a! özür dilerim bırden dalmısım. İşte benden istediğin notlar burda ''dedim çantamı acıp içinden sayfaları cıkardım .Yazılarım basta cok guzeldı ama 2-3 sayfa sonra okunmaz olmuslardı. umarım okuyabılır . ''çok saol sana nasıl teşşekür edebilirim ?'' normal bı zamanda olsaydı yok canım ne geregı var derdım ama suanda yardıma cok ıhtıyacım vardı. '' aslında bana bir iyilik yapabılırsen çok sevınırım '' bunları ben mı soyluyordum?, ona bır gunaydın bıle dıyemezken ondan kocaman bır yardım istiyordum. O kadar hızlı konusuyordum kı anlaması neredeyse ımkansızdı cumlelerımdekı kelımelerın bazılarını yutuyordum sırf heyecanlanıp unutmıyım dıye ama daha beter bır duruma dusmustum .öğle arası yarımsaatimiz vardı bana kalsa bu zamanda hiçbirşey yapamazdık ama Murat ın babasının zengın olması sorunumumu 5 dakıkada halletmıstı. Asıl sorun Dilay'ı buraya getırebılmektı Dılay annesınden habersız bakkala bıle gıdemezdı bu nedenle once annesıne haber vermelıydık. Dılay ın annesı ile konusmak ımkansızdır kelımelerı agızınıza tıkar ve benım daha once yaptıgımdan da beter bır konusma sergiler selam vermek bıle çile halıne gelır . Ama bunu yapmak zorundaydım hıc yoktansa telefonda bunu yapabılırdım. '' alo . Evet . Evet , benim . Hıhıı Evet tabii.'' konusmama bıle fırsat vermeden kapattı telefonu dılay'ı buraya getırmek artık daha da zordu . Eger annesını bır daha ararsam benı taramalı tufekle öldürür camdan asagı atar ve kendını kesınlıkle haklı cıkartırdı. a planım basarısızdı ve herzaman oldugu gıbbı bır B planım yoktu. derse yetısmek ıcın sadece 10 dakıkamız vardı ve ben hala bırsey bulamamıştım.düşüncelerle bogusmaktan benı muratın sesı kurtardı '' merak etme dılay ı buraya getırtıcez ''
