Sorry, I'm Taken. - [Complete.]

Sorry, I'm Taken - Chapter 21

Sakit lang ng buong katawan 'ko! -,-* Ganon nba ang epekto ng paglalaro ng Badminton buong araw? May pahinga naman e! :((

Dedicated kay AlyannaRabanal! Na-meet 'ko siya sa Estevan kung saan naganap ung game! =)) 

Basahin niyo yung Bahala na si Batman. I'm sure maganda yun! I-message niyo siya kung ndi. Joke! =))

Anyhuu, Hahaha =)) 670 Readers! Wuhuuu! >:D< Lels, maga-update ako dahil natapos 'ko na plot neto. Kasalukuyan 'kong ginagawan ng plot yung WISHPB. :D Sana mapansin niyo ung unti-unting pagsabog ng watusi. Hahahaha =)) 

Enjoy Reading!

- sizzlinghotissue <3

------------------------------

James' POV

Hindi parin ako makapaniwala sa pinag-usapan namin ni Jaemee nung Thursday. Baliw lang pero, nakakakaba.  

"Madali lang naman James, diba? Iiwasan mo lang naman si Nadine tapos tayo lang magsasama. Hahaha, ikaw rin. Mahihirapan ka sa bandang huli.Para rin naman sa ikabubuti ni Nadine un at ng pamilya niya."

Kaya ndi 'ko masabi-sabi kay Nadine dahil natatakot ako. Pero, ndi 'ko iniiwasan si Nadine, si Jaemee ang iniiwasan 'ko. Alam 'kong nahihibang na siya. 

"James?"

"O-oh?" Kiniss ako ni Nadine sa cheeks at umupo sa tabi 'ko.

"Kanina ko pa napapansing tulala ka diyan? Baka isa ka sa ndi parin mka-move sa nangyari last week? Nakakainis kayo ah." Siguro dahil dun sa picture. Tch.

"H-hindi. May iniisip lang."

"May problema ka? Gusto mo bang mapag-isa? Iwan kit--" 

Bigla 'ko siyang niyakap. Ewan 'ko kung bakit. Pero parang kasing kapag ndi 'ko kasama si Nadine lagi sa tabi 'ko, may gagawing ndi maganda si Jaemee e. 

Niyakap din ako ni Nadine at hinimas ang likod 'ko.

"James, kapag may problema ka, diba pwede mo namang sabihin sakin? Kung masyadong private or ayaw mong sabihin, naiintindihan 'ko naman e."  

Hindi 'ko alam kung bakit ako naiyak. Putangina, ang bading. 

Pinunasan 'ko ung luha 'ko at humarap kay Nadine. 

"Nadine, kahit anong mangyari, wag mo akong iiwan ah?"

"Hahaha, nag papatawa kba? Bakit 'ko naman gagawin un?"

"Basta, mangako ka."

"Opo, nangangako akong ndi 'ko iiwan si JAMES GARCIA!"

Niyakap 'ko lang ulit siya. Kahit alam kong maraming pwedeng mangyari. 

Natapos na ang break namin at dumeretcho kami nung mga kaibigan 'ko sa next naming klase. 

Hindi 'ko parin alam kung anong gagawin 'ko. Ndi ako makapag-concentrate sa klase.

"James?" 

Bumalik ako sa realidad nang tinawag ako ni Ma'am.

"B-bakit po ma'am?"

"Anong sagot dito?"

Binasa 'ko ang tanong ang nag-isip kung anong isasagot 'ko. Badtrip, nasa dulo na ng dila ko pero ndi 'ko matandaan. 

Basta may Pytha un e. Tsk

"James?"

"Pythagorean Theorem."