Thuis ga ik op de bank zitten, naast Christian die blijkbaar ook al thuis is van school. Mijn maag rammelt van de honger. Ik sta op en kijk of er nog iets in de koelkast ligt. Niets, op een beschimmelde sinaasappel na.
'Mam is boodschappen doen!' Roept Christian vanaf de bank naar me. Ik rol met mijn ogen en ga op het keukeneiland zitten.
'Hoe zit het tussen jou en Demon?'
'Hoe zo nou weer Demon?' Vraag ik verbaasd om zijn vraag.
'Nou, hij lijkt je te haten, elke keer kijkt hij erg boos naar je.'
'Hoezo? Ik ben hem vandaag niet tegen gekomen. Hij zit niet eens op mijn school!'
'Hij volgt iedereen.'
'Doe niet zo hysterisch.'
'Hoezo nou weer hysterisch?!' Zegt hij chagrijnig.
Op dat moment gaat de deur open: mam met twee boodschappentassen.
'Hebben jullie ruzie?' Vraagt ze, op een normale toon aangezien we ALTIJD ruzie hebben.
'Nee, Christian doet hysterisch over Demon ofzo.'
Mam rolt met haar ogen. 'Het zal allemaal wel.'
JE LEEST
lips (Dutch version)
WerewolfJe ogen zo blauw als de zee Je lichaam zo lekker En je lippen, zo mooi kerzenrood fluisterd hij bij mijn oor, ik ril en bijt lichtjes op mijn lip, don't bite that lips gromt hij gefrustreerd. Uitdagend ga ik verder. Jup grootste fout ever kan ik je...
