My Personal Alalay

Chapter 10:HMA

Sophia POV

Hoy!!! May galit ka ba sakin ha!? Mag bibigay kana nga lang nang kape yung hindi ko pa malunok sa sobrang pait!! tiningnan ko siya nang masama at tumayo sa harap niya. Hindi niya man lang ako tiningnan at panay mura niya pa rin sa kausap niya sa cellphone.

Humanda ka talaga pag nagkita tayo!! sigaw niya sa kausap at deritso tingin sakin. Ba't ang gwapo pa rin niya kahit galit nag taas lang ito nang kilay at naglakad na palabas ng soul .

Hoyyy! t@ng*n* mo naman wag mo nga akong maiwan iwan wala akong dalang pera ditoooo!!!! mabilis ko namang nakuha ang handybag ko at patakbong sinundan siya palabas.

Ang lakas din nang saltik nang mokong eh.

" Hoy! Umuwi na tayo pagagalitan ako nito ni tita eh, kung hindi lang dahil sa pag punta punta mo nang bar bar na yun sana at natutulog pa ako nito ng ganitong o~~~~"

" Can you zipper your super noisy mouth at baka makamakababa ka sa hindi tamang babaan"  pag putol niya sa mga sinasabi ko.

Nanahimik nalang ako at baka maka baba talaga ako dito sa gilid nang kalsada.Bakit  ba pikon na pikon tong kulokoy na to pag ako kaharap, aba e nag tatanong lang naman ako dito.

Pagkababa ng pagkababa ng sasakyan ay tuloy tuloy itong pumasok habang ang mga kasambahay ay abala sa pag tingin kay kulokoy at parang nauubusan ng dugo sa putla ng mga ito .

"Oh Sophia nandito na pala kayo, San ba kayo ng galing at hindi kayo nakauwi kagabi!" nakita ko ang pailing iling pa nito na parang dismayado sakin. Nalimutan ko nga palang    gawain kung dundan at bantayan yung kulukoy na yun naku naman!!

" ah, tita sorry po kasi sinamahan ko po si nathan kagabi sa san po ba yun yung parang party party po at tsaka di ko din po alam na doon po ang punta non sorry po talaga." nasilayan ko ang pag guhit ng kunting ngiti sa kanyang labi at ang baling nito sa hagdan kung saan si nathan nakatayo na agad namang umalis patungo sa kwarto niya.

" I trust you sophia don't worry, basta ba't alam kung nasa mabuting kalagayan si nathan okay na ako." naging magaan ang loob ko sa sinabi ni tita. Naging madali naman ang mga sumunod na araw at hindi naman na nag lakwatsa ang binabantayan ko para ngang nandoon lagi sa malawak na bakuran nila na may mataas na pader kaya pag nandito ako sa mansion nila ay hindi ko pa rin makita kung anong gingawa niya don araw araw.

" ah tita pwedi po bang mag tanong?" pinontahan ko dito si tita sa kanyang opisina dito sa mansion.

" Nagtatanong kana hija." napataas naman ang kilay ko dahil sa sinabi niya. May attitude pala siyang ganon nakakatawa lang .

" Ah tita na notice ko lang po na tatlong linggo ko na po hindi nakikita si nathan, Asan po siya?" nag tama ang paningin namin ni tita.Simula kasi nang umuwi kami nong party ay hindi kuna siya ganoong nakikita at lagi kung napapansing pumupunta siya bakuran.

" ah si nathan ba kamo sophie, nasa malayo na pala yun ngayon nalimutan ko palang sabihin sayo. Umalis siya isang linggo nang lumipas at doon na din mag aaral." pagkasabi niya noon ay ngumiti ito ay parang nasisiyahan talaga siya dahil wala na dito si nathan.

" Ganon po ba? E tita ibig po bang sabihin ay tapos na din po ang pagtatrabaho ko sa inyo?" naisip ko kasi kung wala na dito ang alaga ko it's mean na tapos na at papaalisin na ako.

" Oo sophia, Wala na din naman dito si nathan kaya wala kana namang gagawin." nanlumo ako sa sinabi niya. So it's means na maghahanap na pala ako dapat ng ibang trabaho dahil wala akong ipangbabayad nang tuition ko.

" Ganon po ba? Tinatanggap ko po ang sinabi niyo tita. Salamat po sa pagiging maba~~~~~

" Pero maghahanap ako ng panibagong magbabantay sa kanya doon, kung gusto mo sana sophie dahil may tiwala ako sayo pero gaya ng sabi ko kanina nasa malayo siya okay lang ba na susunod ka don at don na din mag aaral?" hindi niya na ako pinatapos sa sinabi ko kanina. Tinignan ko siya at seryosong seryoso talaga siya parteng ito .