chapter 2

33 2 0
                                    


"Nakaka proud naman tong anak mo Brix. Kung buhay pa si Proverbs parigradong tuwang-tuwa siya sa mga achievements mo Braven" dinig kong sabi ni dady mula sa dining na may halong pag mamalaki.

"Of course sino ba naman ang di magiging proud jan, license pilot na yan. Pinilit lang namin na ituloy niya ang engineering tutal two months lang naman ga-graduate na siya. Dito na muna sa Pilipinas niya tatapusin." Dagdag pa ni tita Aven.

Di na ko nakinig sa usapan at nag dere-deretso na lang akong pumasok sa kwarto ko.

I striped all my clothes bago humarap sa napaka laking salamin sa aking kwarto.

Napaka gulo ng buhok ko. My eyes are so tired, my lips is bleeding, my hands are so rough,my skin is like a dead one.
Napaka payat ko pa.

I'm a total mess.

I feel so unwanted.

Nagderetso ako sa bath tob at dun ko na pinahinga ang katawan ko. The water embrace me, I feel safe being drown by the water.

God knows how I want to end up everything. If no one loves me, then why am I still enduring all. If no one cares then can I close my eyes forever?

"Proverbs,uwi na tayo maulan sa daan" umiiyak na sabi ko kay Proverbs at pinipilit siyang umuwi na kami. Hawak niya ang sasakyan ni Dad ng gabing yun.

"Psalms. Chill lang I'm just tipsy but not that drunk." Pag pupumilit ni Proverbs.

"Proverbs natatakot ako!!!"

"Psalms, ndi nga....Kaya ko!!!" Pag pupumilit ni Proverbs

Papakurba na sana ni Proverbs ang sasakyan ng biglang may nakasalubong kaming isa pang sasakyan. Iniwasan ni Proverbs yun kaya nadulas ang sasakyan at tuluyan na kaming nahulog sa bangin.

"Psalms gising."

Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at nakitang parehas na kaming duguan.

She held my face and crease it.

"Rest now Psalms"

"Proverbs" I whisper before everything went blank.

Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko.

Gulat akong napatingin sa kama ko at sa banyo.

'pano ako nakarating sa kama?'

'shaks!!! May damit pa ko!!!'

Binagsak ko ang katawan ko sa kama at napahilamos na lang ng mukha. Napabaling ako sa tabi ko at nagulat ako kung sino ang katabi ko.

"Ai potangina!!!" Napahiyaw ako dahil sa gulat, na laglag pa ko sa kama.

"Ouchh!!" Daing ko dahil tumama ang pwet ko sa sahig.

"Hey" the man said in a bedroom voice.

Shet it's Braven!!

"Hey,okey ka lang.?" Pag uulit nito.

Napatakip ako ng mukha at nagtago na lang sa kumot na kasama kong na laglag.

"Sorry to scare you. Nakatulog ako." Braven said still.

Dahan-dahan kong binaba ang kumot hangang sa mata ko lang ang nakadungaw.

"D-d-did y-ou put t-this clothes on me?" I said so shy.

Nakakahiya sobra!!!!

"Balak mo bang patayin ang sarili mo?" He said changing the topic.

I look away. I'm not use to any concerns. I'm more immune with insult than care.

The Gangster's PrincessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon