I Played with Mr. Playboy.

Prologue: 

"I'm bored of you! i don't like you anymore. I'm breaking up with you." 

Sinabi ko sakanya ang Most famous line ko. 

"Breaking up?! You can't be serious Shaine!" Di makapaniwalang nyang sabi. 

"Sorry Ivan. I gotta go." Tinalikuran ko na sya at aalis na sana ako kaso hinatak nya ko at niyakap. 

"Shaine... P-Please don't do this.Don't leave me for another guy. I-I love y-you." Nanginginig at maluhaluha nyang pagmamakaawa. Tss.  

"Ivan." umalis ako sa pagkakayakap nya. "I told you i don't like you anymore. It's over." Tinalikuran ko na sya at pumunta na sa kotse ko at tuluyang umalis.

Tss. Kahit papano naawa ako sakanya tumagal rin ang paglalaro ko sakanya. 

Ako nga pala si Shaine Anne Marrie Y. Urrea.15 yrs. old, 3rd year student at Victoria university, anak ng may-ari ng Urrea beauty products company. 

Ang innocent ng name ko noh? pag narinig mo parang 

mabait at masunuring bata ang tinatawag. Tss! yan ang akala nila. Ako ay isang Playgirl. 

I treat boys as Toys and nothing else. I breakup with them when I'm getting bored of them and I'll get another one as replacement and I'll do the same thing over and over. 

Doing this kind of things is just my Hobby and entertainment for my boring life. hindi ako katulad ng ibang playgirl na ginagawa to dahil naranasan nila maloko at paglaruan kaya ginagawa nila ito sa iba. 

But here's the thing, walang nakakaalam nito except for my Best friends and my victims. 

Kung bakit? Ayoko lang nila malaman. simpleng sagot diba. 

Around them i act as a different person. I act as the obedient,Nice and the almost perfect Shaine but really deep inside there's a wild and rebellious Shaine wanting to get out.  

Kung bakit ayoko na malaman nila? Yun ay dahil malaki ang expectations sakin ng parents ko. gusto nila maganda ang reputation ko at magaling ako sa lahat ng bagay. sabi nila kaya kelangan ko maging ganon kasi para sakin din naman daw yon. Pft! haha. For all i know pinapaggawa lang nila sakin yun para sa kapakanan nila.

biglang tumunog ang phone ko.  

*Ivan calling* 

Hay.. Anuh ba yan! sinabi ko nang ayaw ko na sa kanya. makulit? 

nireject ko ang call nya at pinatay ko nalang Cp ko.  

Naaawa talaga ako sakanya. hindi lang sya ang naging laruan ko na naawa ako. oo alam ko, isang playgirl naaawa? Weird right? eh bakit ba. 

kaya paminsan-minsan sumasagi sa isip ko ang isang tanong. 

" Ano kaya ang pakiramdam ng akala mo nagmamahalan kayo at kayo na ang match for each other pero pinaglaruan ka lang pala nya?" alam kong marami ang sasagot na masakit.

pero still...

"Hmmp!Anu bayan?! Erase sa isipan! di ko na dapat yan isipin pa kasi di naman yan mangyayari sakin." 

That's what I thought......