"Bye, anak." her Mom said and kissed her cheeks."Bye, Ma. Careful." then she slid off the car and waved at her mother. "Reen, did you bring your umbrella?" pahabol nito at lumubas pa talaga sya sa kotse nila. Kareen just smiled at her mother and pointed her backpack and mouthed,'inside.'
Inilabas nya ang phone nya ng makitang paalis na ang Ina. She texted Yna.
To: Yna Rocks***
Hey, how r u?
_________________
From: Yna Rocks***
Suffering. too beatiful. I keep checking the mirror. 8s just tling me the sme thing.
_________________
To: Yna Rocks***
thats bad. Go to the hospital. Ur being dllusional. See a Dr. not a mirror.
_________________
From: Yna Rocks***
Kontrabida ^^
_________________
To: Yna Rocks***
Na mgnda.~'~
_________________
From: Yna Rocks***
O sge, sau mna krona q. Lmang ka lng skin ng dlwang bldeng pligo. Haha, d p aq nka2 ligo e. XD
_________________
To: Yna Rocks***
Yck! Osya, d2 na Ms. Ursula. Byers.
_________________
Math Teacher nila si Ms. Ursula at mabait ito. Magaling magturo at maganda. Kaso hindi masyadong magaling si Kareen sa Math kaya kahit anong binait at ginanda pa ng Teacher nila, wala yung epekto sa kanya. 6 over 15 ang score nya at napailing na lang sa nakita.
"Ang bobo mo talaga Reen. Bat kaya ayaw magsink in sa utak ko ang mga numero?" tanong nya sa hangin at napatingin na lang sa labas ng bintana. Iniisip nya kung ano ang magagawa nya para medyo umangat naman ang score niya sa Math.
Napansin nya na medyo mainit ang sikat ng araw sa labas. Medyo malamig din ang simoy ng hangin na pumapasok mula sa nakabukas na bintana. Maganda ang lagay ng panahon kaya napangiti na lang sya.
"Pst! Kareen." tawag ni Sheiks na nakapagpabalik sa kanya sa kasalukuyan.
"Ano score mo?" tanong nito habang tinuturo ang papel sa harapan ng mesa nya. "mas mababa keysa sayo." ngiting sabi nya.
"Omo! You mean 6?" she asked. Kareen just nodded.
"Aish, makakapassing na sana ako kaso mali pa ang sagot ko sa seven. Kakainis!" dabog ni Sheiks. Si Sheiks kasi ang katabi nya sa Classroom at nasa pangalawang row sila sa kanan sa gilid ng bintana. Si Yna naman nasa kaliwa at pang apat na row.
Namimiss na niya ang bestfriend niya. Nagkaflu kasi ito at hindi pa nakakarecover. Kaya ito siya walang kausap. Naisipan na lang niyang pag-aralan ang nasa harap niyang libro sa Math.
"Bakit ba kailangan pang hanapin ang 'x' diba hindi na dapat binabalikan pa ang past?" she asked a rhetorical question. She picked up her phone, she took a photo of her score and also her answers. She then send it to Yna.
To: Yna Rocks***
Akala ko tao lang ang hindi makamove on, pati din pala ang Math. Hayst, Yna. Sa tngin q hnd pa aq gagraduate ngaung taon. Bka maibgsk q ang Math. ;(
____________________
From: Yna Rocks***
Ntwa nsna aq e. Hwag kang mag-alala. Sus, dlwa nmn tau. Haha :)
____________________
To: Yna Rocks***
Msaya ba mgkskit?
____________________
From: Yna Rocks***
Oo nmn. Prng long vction. Magpa2foot spa nga aq ma2ya.
____________________
To: Yna Rocks ***
Ge. Sa susunod ako nmn mgbabakasyon.
____________________
"Kareen, halika na."
"Oo ito na." she answered. Patapos na siya sa pagtatali ng buhok nya para sa Gym Class nila. .Kailangan na nyang na magmadali dahil 10 minutes na lang at late na sila. Agad naman nyang binuksan ang pinto at tumakbo palabas ng matapos sya.
"Tara, takbo na guys." tyaka nagtakbuhan sila lahat. At si Kareen naman medyo hindi nakasabay sa kanila dahil masyadong mabilis ang classmate niya. Biglang may sumabay sakanya. Paglingon nya ay si Onyuk pala.
"Hi Loves." tyaka nagwink pa siya.
Hindi sya pinansin ni Kareen at medyo binilisan pa ang takbo. At dahil mukhang linta si Onyok kaya hindi nya nilubayan si Kareen.
"Alam kong nahihiya ka lang Loves. Di bale hwag ka ng mahiya. Tyaka wala naman si Yna. Hindi sya magagalit." patuloy sya sa pagasasalita. Pero concentrate lang si Kareen sa pagtakbo. Hanggang sa nakita nya na ang entrance ng Gym. Yun ang pinakamagandang balita sa panahon na yun para sakanya. Kaya mas lalo niyang binilisan ang pagtakbo.
Mabilis niyang sinilip ang wristwatch at may tatlong minuto na lang siyang natitira. Ngunit sa hindi inaasahang panahon ay bigla nalang siyang na bangga sa isang matigas na bagay at naging dahilan upang mapaupo siya sa sahig.
Nasaktan man ay hindi na lang niya ito ininda at walang imik na tumayo at nagpatuloy maglakad.'patay, mapapagalitan na naman ako ni sir nito.' Sa isip-isip niya habang pinapagpag ang jogging pants.
"Teka Ms.Sison, okay ka lang ba?" rinig niyang pagsigaw ng isang napakapamilyar na tinig. Dahilan upang siya ay mapatigil sa paglalakad.
'It cant be. No, it cant be.'
"Ms.Sison?" rinig niyang tawag muli ng boses. At unti-unti ay napalingon siya.
There was something cold run through the pit of her stomache, her breathing became uneven and her heartbeat was so loud that it was the only thing she can hear. Para siyang napatanga nung nakita niya ang mismong taong kanyang iniisip. Hindi siya makapaniwala.
"ok ka lang ba? Sorry talaga, kasalanan ko yun."
Napatango na lang siya dahil hindi lubos maintindihan ang sinasabi nito. Ang tangi lamang nangingibabaw ay ang mga salitang,
'Kilala niya ako? Kilala ako ni Gelo?'
_______________
"Is Yna Louise still sick?"
"yes sir"
'Sick? Nagpapafootspa lang siya.' A voice inside Kareen's head answered. 'pero kilala niya ako. Pano nangyari yun? Nihindi kami nagkausap ni minsan, nihindi niya nga ako nakikita. Imposible, baka katulad sa TV yung mga palaging ikinukwento ni Yna na childhood friend, tapos naamnesia raw ang babae at hindi na niya matandaan ang lalaki tyaka nagkahiwalay sila. Nang lumaki sila nagkita sila muli at ang lalaki na lang ang nakakaalala. Yung ganun,'
"Kareen Sison? Sison absent ba?"
"po?" she answered very loudly. Nagulat ang mga kaklase niya kaya napatingin sa kanyang direksyon lahat at napatawa.
"Concentrate Ms. Sison sa klase, kung saan-saan ka dinadala ng imaginations mo."
At napayuko na lang sa hiya si Kareen. Nakagat niya ang labi niya.
______________
'Umuulan, hindi naman ganun kalakas.'
Nasa labas ng Gym si Kareen sa gilid ng double door na entrance nito. Nakatingin siya sa langit na patuloy pa rin sa pagpapaulan. Marami ng estudyante ang nagsiuwian, ang iba ay may dalang payong habang yung iba naman na malalakas angloob ay tumatakbo lang. Pero hindi pa rin mawala wala sa isipan niya ang nangyari nung mismong hapon nayun.
Hindi niya maiwasang mapangiti dahil natupad na ang isa sa pangarap niya. At yun ang makilala siya ni Gelo.
Hindi nagtagal ay napagdesisyonan niya ng umuwi kaya binuksan niya ang bag niya para kunin ang payong niya. Pero wala siyang makita, 'teka, pero nilagay ko yun dito kaninang umaga ah.' Ani niya sa kanyang sarili. Napaisip siya sa mga nangyari sa umagang yun. "or maybe not.' She then smirked.
"Well ako si Rayne, and I don't fear rain."
At walang pagdadalawang isip siyang sumulong sa ulan. Ngiting-ngiti pa ito. Habang nagtatampisaw siya ay naalala niya ang kaibigang si Yna. Iniisip niyang kung hindi lang ito absent ay sabay siguro silang naliligo sa ulan. Hindi niya alam pero masaya lang talaga siya kapag naliligo siya sa ulan. At napapangiti siya kapag umuulan.
Pero bigla na lamang naantala ang kanyang pagsasaya ng may bigla na lamang may bisig na umakbay sa kanya.
"I don't have umbrella, jacket will do right?" and he smiled.
YOU ARE READING
Height Problems
ChickLit"Kung matangkad lang ako ..." Para sa may katamarang bumasa, entry style ang pagkaksulat nito. Welcome folks.
