İmkansız

1 BÖLÜM

Merhabalar yazarken çok keyif aldım umarım sizde okurken keyif alırsınız :) 

Bölüm Şarkımız - Hepsi benim yüzümden...

"Ben sensiz yapamam ali."

"Bende sensiz yapamam ama yapmak zorundayım sevgilim."

"Staj olmasa mezun olamıyor musun yani?"

"Olsam niye gideyim Betül Allah aşkına saçmalama."

"Tamam tamam kızma seni seviyorum.."

"Bende seni seviyorum sevgilim.."

Tabelaya baktığımda Londra ışığı yanıp sönmeye başladı. Gözlerim dolmaya başladı. Allah'ım ben onsuz nasıl yapacağım bana güç ver..

"Ya yenge ağlama abim bırakmaz seni merak etme bırakırsa kafasını kırarım bak onun." Çiğdemin bu dediğine gülümsemiştim ama ya bırakırsa? Yok yok yapamam ben şimdi Londra'da güzel kızlar da vardır. Ara ara gitmem lazım olmaz yoksa..

"Çiğdem yengen sana emanet bak olur da bir erkek bakarsa bana söylüyorsun."

"Ya bana senden başka kim bakabilir böyle güzel?"

"Vay demek başkası bakar he o ağzını kopartırım Betül."

"Ya sen bakmıyıcan mı sanki oradaki kızlara?"

"Kızım senden başkası bana haram haram anla şunu artık."

"Tamam aşkım tamam seviyorum seni." Deyip son kez sarılıp kokusunu son son içime çektim. Allah'ım ben bu kokuyu gün geçtikçe unutacağım nefes alamayacağım. Son defa öptüm o tatlı yanaklarından o sıkıp ısırdığım yanaklardan.. Çiğdemle de sarıldıktan sonra bavulunu alıp uçağa doğru hareket etmeye başladı. Daha fazla dayanamayıp dışarı çıktım.

Soğuk hava yüzüme çarpınca daha çok ağlamaya başladım. Omzumda bir el hissettim arkama bir umuttur sanıp ali sandım ama oysa ki çiğdemden başkası değildi.

"Yenge abim geri dönecek o sensiz yapamaz oralarda."

"Bende onsuz yapamam güzelim ama staj yapmak zorunda." Kafasını üzgün bir şekilde öne eğdi. Çiğdem'in koluna girip park ettiğim arabaya gitmeye başladık. Arabaya geldiğimiz de emniyet kemerimi takıp arabayı sürmeye başladım.

"Çiğdemcim ben alışveriş merkezine uğrucam benimle gelmek ister misin? Yoksa eve mi bırakayım seni?"

"Ya valla yenge kafamı dağıtmam lazım bir alışveriş yapmam gerek."

"Tamam o zaman canım." Deyip arabayı alışveriş merkezine sürmeye başladım. Alışveriş merkezine geldiğimizde tam arabayı park edecekken arkadan güm diye ses geldi. Arkaya baktığım da arabama çarpıldığını görünce bi anda arabadan aşağıya indim.

"Kardeşim sen mal mısın mal taklidimi yapıyorsun? Park edecek olan arabaya çarpmak nedir?" Arabama çarpan kişi halen arabadaydı ve bu benim çok sinirimi bozmuştu etrafıma baktığımda taş bulup ön camına attım. Adam sinirle arabadan çıkınca kafasındaki kanı gördüm. Öylece kalakalmıştım çünkü çiğdemi kan tutuyordu. Çiğdeme baktığımda ise yerde bayılmış görünce yanına koştum.

"Bakın ben çok özür dilerim telefonda konuşuyordum yanlışıkla size çarptım ama siz hanımefendi aldınız taşı arabama attığınız yetmezmiş gibi kafamı yardınız!"