Ağlamaktan gözümde yaş kalmamıştı.Yorgun ve bitkindim,hastane köşelerinde ayakta durmaya çalışan bir zavallıydım.Tüm bu olanlar için kendimi suçluyordum ama bunun bir faydası yok malesef.Her şey iki buçuk sene önce başlamıştı.
2,5 sene önce
Hayatımın en güzel günüydü çok mutluydum.Heycanımdan ne yapıcamı bilemiyordum.Sonunda onu gördüm çok küçüktü ve mışıl mışıl uyuyordu yavaşça hemşirenin kucağından aldım onu, çok masumdu ve çok şirindi bir kaç dakika öylece onu izledim sonra yanağına yavaşca bir öpücük kondurdum.Daha sonra hemşire onu aldı.Zaten bir haftadır küvezdeydi onu hergün ziyarete geliyordum ve ilk bugün onu kucama alıp öptüm.Hastanenin giriş bölümündeki büroda çıkış işlemlerini halletti babam.Arabaya binip eve gittik.Evde bu küçük prensese çok güzel bir oda hazırlamıştık.Annen onu beşiğine yatırdı.Bende sonunda derin bir nefes aldım.Odama gittim ve cebimden telefonumu çıkardığımda ağzımdan ister istemez bir yuh! çıktı çünkü arkadaşım ilknur'dan 12 cevapsız arama 10 mesaj ve 2 tane sesli mesaj vardı mesajlara bakmadan ilknur aradım ilknur benden çok heycanlanmış diyebilirdim hemen beni soru yağmuruna tuttu onan öncelikle sakin olmasını,kardeşimin sağ salim evde odasında mışıl mışıl uyuduğunu söyledim.İlknur'da benim kadar sevinmişti ve birkaç saate ordayım dedi.Tam telefonu kapattım Bensu aradı evet o da kardeşimi sordu ve iyi olmasına çok sevindi.Babam doğduğu gün nüfus işlemlerini halletmişti ve kardeşime annemin isteğiyle KADER ismi verilmişti.Günlerden pazar ve hala bir ton ödev beni bekliyordu.Daha fazla oyalanmadan ödevlere başladım kompozisyonu yazarken kapı çaldı gelen ilknur'du.Sarılıp montunu ve çantasını aldım.Hemen kardeşim Kader'in odasına çıktık İlknur bebekleri çok sever benim kardeşimide cok sevdi sakince kucağına aldı,öptü kardeşim uyanmaya başlayınca beşiğe koyduk yavaşca gözlerini açtı ağlamaya başladı sanırım karnı acıkmıştı annemi çağırdım ve benim odama çıktık kompozisyona devam ederken sohbet ettik.Annem kapıyı çaldı meyve suyu ve kurabiye getirmişti.Teşekkür ettikten sonra yedik.İlknur'un gitme vakti gelmişti kardeşimin birkaç fotoğrafını çektikten sonra montunu giyip gitti.Bende braz TV izledim anneme akşam yemeği için yardım ettim hep birlikte akşam yemeği yedik babamla sofrayı kaldırdım,odama çıktım ödevlerimi bitirip çantamı hazırladım.Saat 10:00 gibide yattım...
saat 08:00 gibi kalktım elimi yüzümü yıkadım kardeşimin odasının kapısını araladım beşiğine yaklaştığımda uyuduğunu gördüm uyandırmamak için sessiz adımlarla odadan çıktım kahvaltı hazırdı kahvaltımı ettim odama çıktım.Üsttümü giydim hazırlandım ve okula gittim gider gitmez arkadaşlarım başıma toplandı hepsi kardeşimi merak ediyorlardı onlara kardeşimin iyi olduğunu söyledim zil çaldı sınıfa gittik.Okul çıkışında Bensu'yla konuştum.Biraz sonra eve geldim üstümü çıkardım elimi yüzümü yıkadım, kardeşimle zaman geçirdim günler ve aylar böyle geçiyordu yaklaşık 2,5 yıl geçmişti...Kardeşim minik adımlar atıyordu ve Anne demesini öğrenmişti oldukça şirin ve uslu bir çocuktu.Annem ona yemek yediriyordu fakat bugün gerçekten hiç iştahı yoktu bir kaşığı zorla yemişti ama kimse bunu çok önemsemedi.Sonraki günlerde Kader'in zayıfadığını fark ettim bunu Annemlerde fark etmişti ama çevredekiler bunun normal olduğunu söylediler.Birkaç gün sonra gece 01:00'de Kader'in ağlamasıyla uyandım annem Kader'in üstünü giydiriyordu ben uyku sersemi bir tavırla anne ne oluyor Kader iyimi diyebildim.Annem panikle "Kader'in ateşi var hemde çok hastaneye gidiyoruz"Ben de -anne bende gelicem dedim annem"Buna gerek yok belki gece kalmamız gerekebilir hem senin yarın okulun var bişe olursa sana haber veririm"dedi ve acile gittiler.Çok korkuyordum niye aniden ateşlendi Allah'ım umarım ona birşey olmaz.Yarın okul vardı ve saat çok geçti yattım ama gözüme uyku girmedi...
ee nasıl umarım beğenirsiniz yorum ve voteleri bekliyorum millet
