Sıra Arkadaşım

Aşk Sana Benzer

Akşama kadar müzik dinledim. Nedensizce Koray Avcı dinliyordum. Sürekli aynı şarkıyı dinliyordum. Nedensizce dudaklarımın arasından dökülüyordu sözcükler, tamamını oluşturuyordu hayatımın. Hatıralar anılar gözümden damla damla akıyordu anılarla dolu göz yaşları karamsarlık akıyordu psikolojim bile uyku modundaydı. Düşünemiyordum sadece şarkı dönüyordu beynimde. Aniden Buğrahandan msj geldi:

-Slm🌼. Yazmıştı ona gıcık oluyordum artık.Hoşlandığımı sanıyordum,ama yanılıyordum beynimdekileri asla dilime dökmüyordum ama dengeler değişti artık. Artık tak tak taka tak her şeyi dilime döküyordum. Ona cevap olarakta

-artık bana msj atma, ailem yanlış anlar senin yüzünden onlarla köşe olamam seninle bir samimiyetimiz bile yok. Bb - Afitap-

Yazıp çıkış yaptım. Merak bile etmedim. Nedensizce ağlıyordum. Birden burnum sızladı. İnledim aniden. Sessiz bir inlemeydi. Annem çağırdı gitmedim pencereden dışarı baktım sonra sınıf arkadaşım serhat ı gördüm konuştuk bunu gören baba  ve annem ben içeri girdikten sonra bana bağırdılar. Dır dır edip durdulae resmen ya o benim arkadaşım neden anlamıyorsunuz acaba dedim içimden. Onları dinlemeden odama gidip abimin laptop unu açıp googlede kendimi şanlı hissediyorum a girdim boş boş oynadım sonra annem aniden odama girdi:

-kalk, kalk. Dedi.
-Ne oldu dedim seslenmedi.
-Baban. dedi, sadece ve anladım o adamın yine bir halt yiyeceğini. Hemen aklıma Serhat geldi yazıktı çocuğa, birden içeri geldi ve yapıştırdı bi tane bana artık acımıyordu. O adam bebim babam olamazdı. Aklımdan trilyonlarca şey geçiyordu. Ama sessizliğimle haykırmayı tercih ettim. Defoldu sonra sürekli aynı şeyleri tekrarlıyordum hayatıma ekşın katmaya karar verdim. Kalktım ayağa bağırmaya başladım :
-Allah belanı versin, geber bıktım artık. Dedim çok saçma geldi ama söz ağızdan bir kere çıkar.

  Güzel bi dayak attı deliydim artık. Gerçek anlamda korku filminden firlamış gibiydim. Akşama kadar kapımı kilitledi direndim pencereyi denedim ama çıkamadım telefonumda yoktu. Çok canım yanıyordu. Ve bir anda burnumun alçısı düştü. Çığlık attım. Feryat edercesine bağırdım annem hemen geldi burnumu gördü arkasını dönüp koşarcasına gitti ve buz getirdi.

-Koy bunu burnuna. Annen kurban olsun bahtsız kızım benim. Dedi ve saçımı öptü.

Canım acıyordu. Tamda kalbim annem burnuma buzu getirdi ve nedense burnum eskisi gibiydi. H bişey olmamış gibiydi. Biraz korltum ürktüm ve aniden irkildim canım sıkılıyordu bir duş aldım ve sonra üstümü giyip anneme Nujen lere gideceğimi oradanda Eylül lere uğraya bileceğimi söyleyip yanıma telefonumu ve bir miktar para alıp çıktım.