°F•R•I•E•N•D•S°

Жонгүг... [1]

Жимин [гол дүр, даруу зантай, гайгүй сурлагатай] : манайхаан тараад хаачих уу?

Тэхён [гол дүр, нийтэч, гайгүй сурлагатай]: манайд очих уу?

Сэүн [гол дүр, дуу цөөтэй ч, бодож байгаа зүйлсээ шуудхан хэлдэг, онц сурлагатан]: Бангтанынхантай хамт явах уу?

Жимин: эвгүй биш үү?

Тэхён: эвгүй зүйл лав алга. Жиминши нийтэч болвол дээрсэн…

Сэүн: тэгвэл тараад тэр хэдтэй уулзъя

Гурван найзын яриа дууссаны дараа багш ангид нэгэн бичиг барьсаар орж ирэв. Бүх хүүхэд түүнийг хараад дуугай суудлаа эзэллээ. Учир нь яг одоо чухал зүйл зарлах гэж буйг мэдсэн болохоор.

Багш бариж буй цаасаа нэг харчихаад: тэгэхээр нэгээс дөрөв дүгээр ангийн бүх хүүхдүүдийн дунд аялал зохион байгуулах тухай зүйл гарсан байна. Бүх хүүхдүүд энэ мэдээг сонсоод алга ташин орилолдож байв. Үнэхээр гоё мэдээ учир аргагүй биз. Энэ бол сурагч бүрийн хувьд сургуулийнхаа хүүхдүүдтэй дотно болох том боломж юм.

Багш: манай ангийнхан явна биз дээ? үлдэж болно гэсэн

Ангид байх бүх хүүхдүүд гараа өргөв. Тэр дунд Жимин итгэл муутай гараа өргөнө. Учир нь Сэүн өргүүлчихсэн юм.

Жимин: хэрвээ ээж аав зөвшөөрөхгүй бол чи зөвшөөрүүлээрэй

Сэүн: of course!

2-1 Ангиас хэд хэдэн багш орж гарсаны эцэст сүүлийн завсарлагааны хонх дуугарав. Ангиас Сэүн, Тэхён, Жимин гурав хамгийн түрүүнд гарах бөгөөд араас нь хэд хэдэн охид уурласаар үлдлээ. Түлхчихсэн юм л даа

Жонгүг [гол дүр, дотно биш л бол хөндий харьцдаг зантай, онц сурлагатан] нэг тийш заан: манайхаан хардаа!

Шюга [гол дүр, нийтэч бус, гайгүй сурлагатай, мөн сэтгэл хөдлөлгүй] : хөөгдөөд байгаа юм уу та гурав?

Сургуулийн гаднах сандал дээр Бангтаныхан байсан бөгөөд тэр тав руу ангиас салхи татуулан гарсан гурав гүйж ирж байгаа нь энэ.

Тэхён: үгүй ээ. Гэхдээ та нар сонссон уу?

Жин [гол дүр, хамгийн том нь буюу бусдаасаа хоёроор ах] : аялал уу?

Тэр гурав зэрэг толгой дохиход Жин инээн: мэдээж!

Намжүүн [гол дүр, онц сурлагатан, бусаддаа дандаа санаа тавьдаг] : явна биз дээ? шинэ гурваа?