" Ito ay isang kwento ng isang 14 taong bata na nawalay sa kanyang Ina ng dalawang taon ."
Bata pa lang si Jane ay palagi na silang magkasama ng Mama niya. Sabay silang tumupad at bumuo ng mga pangarap sa buhay. Close na close sila ng mama niya, we can also say, Best friends nadin sila, Dumaan pa ang mga araw, linggo at taon , hindi na nila namalayan na malalaki at mature na pala sina Jane ang nakababata niyang kapatid na si Carlo. Naging mas close pa sila ng mama niyang si Fely, pero medyo hindi niya makausap ang Papa niyang si Mang Alex dahil may trabaho at gabi na nga kung umuwi.
Dumating ang araw na lumipat sina Jane ng bahay sa siyudad at dun na mismo nanirahan, masayang-masaya nun si Jane dahil sa wakas ay sa siyudad na sila at medyo maganda narin ang bahay. Nagtagal pa sila dun ng isang taon at higit pa.
Isang araw
------------------------------------------------------
Jane : Mama! Mama! Tingnan mo oh! May trabaho na free mag-apply kanna ma.
( Sabay turo sa palabas sa TV )
Aling Fely : Ay, oo nga anak no, ucege, susubukan ko ha.
Nag-apply nga si Aling Fely sa trabaho at may isang linggo din siyang pabalik-balik dun bago siya natanggap.
Aling Fely : Anak, natanggap ako! :)
Jane : Talaga nay? May trabaho kana :)
Matagal nag-process ng mga papeles si Aling Fely. May tumawag sa kanyang isang pinoy na dun din nagtatrabaho sa pupuntahan niya, sa Kuwait.
Masayang-masaya si Aling Fely sa narinig na balita. Isa daw siya sa napili ng amo niya dun.
Aling Fely : Sa wakas at magkakatrabaho na ako anak at mabibigay ko na sa inyo kung ano man ang gusto ninyo.
Jane : Oo nga Ma, bilhan mo po ako ng cellphone at laptop ma ha ? Hehe =)))
Aling Fely : Ainaku anak. Dahan-dahan lang. Hindi pa nga ako nakarating dun. Pero osya, sige hayaan mo at ibibili talaga kita niyan gaya ng sa iba. Mas maganda pa dun.
Jane : Talaga ma? Hihintayin ko po yan ha. Salamat po, Mami-miss ka namin. :(
( Niyakap ni Jane ang Ina sabay iyak )
Nagpadespidida muna sila bago umalis si Aling Fely, inantok na si Jane kaya nauna na itong natulog. Hindi niya nakatabi ang kanyang Ina, kapatid, at Ama sa pag tulog.
Kinaumagahan, aalis na si Aling Fely, at bumuhos ang mga luha at halu-halong emosyon. Pero nangibabaw parin ang lungkot sa mga mata ni Jane, siguradong mami-miss niya ang mama niya, wala na siyang kakampi, makakasama araw-araw, at higit sa lahat, wala na siyang bestfriend. Kahit pigilan ay tumutulo parin ang luha sa mga mata ni Jane. Hindi niya kakayanin na mawalay sa ina ng matagal. Parang ayaw pang umalis ni Aling Fely dahil nga mami-miss niya ang pamilya niya at parang hindi niya ito kayang iwan. Habang nasa pinto na ay bumalik pa ito para sa mga anak at umiyak.
Jane : Wag kanang umiyak ma, baka hindi kapa maka-alis. :( :|
Umalis na si Aling Fely papuntang pier at pinigilan nalang ang lungkot na pumipigil sa kanya. Tahimik at tulala ang mga taong naiwan niya at agad siyang namiss ng mga ito.
Naalala ni Jane ang lahat ng mga masasayang araw noon kasama ang ina.
Jane : Mama, naglinis po ako ng kwarto. ☺
Fely : Hmm.. Talaga? Ang sipag naman ng anak ko :') Sige. Anong gusto mong pasalubong, pupunta akong palengke.
Jane : Cheesecurls po ma, tsaka mangga :D
Binabalik-balikan ni Jane ang mga pangyayaring to noon, nung magkasama pa sila ng mama niya. hindi siya masyadong naglilinis dahil nandiyan ang Mama niya.
Pumasok sila sa paaralan at tulala parin si Jane, kinausap siya ng kaklase niyang si Cherry.
Cherry : Bakit tulala ka Jane? Anyare?
Jane : Umalis na kasi si Mama papuntang Kuwait, Alam mo ang lungkot-lungkot ko Cherry. Miss na miss ko na siya :'(
Cherry : Haa? Talaga? Hayyy. Kaya naman pala. Siguradong nakakamiss si tita ang bait nun eh.
Jane : Kaya nga eh :|
Nakakakontak na rin sa wakas ang mama ni Jane.
Fely : Hello anak, Nandito na ako sa Kuwait, alam mo ang susungit ng ibang Arabo dito no. Iniiyak ko nalang tong inis at galit ko.
Jane : Wag kang mag-alala ma nandito lanh kami, miss na miss kana po namin. Kamusta ka na po diyan ?
Felly : Eto, Okey naman nakakaraos din.
( Ibinigay ni Jane ang cellphone sa Ama )
Alex : Oh, Kamusta kana diyan ?
Fely : Mabuti, eh, kayo? Alagann mong mabuti ang mga bata haa.
Alex : Oo naman. Palagi yan.
Isang araw, naki-video call sila sa pinsan nilang si Faye. At.... Sa wakas! Nagkita nadin sila ng mama niya, Miss na miss nila ang isa't-isa. Nag-uusap sila sa webcam.
fely : Uyy. Mga anak ko, ang lalaki niyo na ah, Miss na miss ko na kayo.
( Napaiyak si Aling Fely, at ganundin si Jane )
