Does we feel the same way? (KathNiel)

Chapter 4

Daniel's POV

"aheem aheem!"

si Bea

ay epal! dejoke! haha :3

"Hi Bea,"

"Hello, deeej! sino yan? Heey bebs" tas inakbayan niya ako.

"Bea Si Kathryn, Kathryn si Bea"

tas nag shake hands sila,

"Hi/Hello!" Tas nag smile sila likewise!

"So tara beebs!, bye kathryn nice meeting you." bea

"Sige kathryn, sorry huh! :) sege! bye!"

"Ge byeee!" nag smile muna sha , din tumalikod na patungug faculty lounge.

"Deeej! beebs! gano mo kakilala yun?" tanong niya

"Ahh, nabangga ko kasi siyya, kaka kilala lang din! jan sa stairs,"

kasalukuyan kaming umupo sa edge ng stairs, nag snack, trip lang namin!

"Ahh, ok! magseselos kasi ako, hihii =3 alam mo naman ang status ntin, ang labo" bea

" Well, babe, Bea, Kahit ganito sitwasyon natin, tayo din namn sa huli,"

"Yung sitwasyon, na Tayo, na Hindi Tayo, hihi" bea

kasi MU kami, pero merong tutol,

lahat sila!! 3:(

Yung word na "FOREVER" .. it doesn't exist,,,,  but para sa aming dalawa...

First batch, yun sa aming magpapa uso, ang Word na forever,

they said We shouldn't be together, too young to know about forever, 

well, kahit ipagsigawan ko pa sa mundo na,...

Kami ang para sa isat' isa.

'cause they don't about us.

this love is only getting stronger,

"Yes! Bea, pagdating ng panahon, sooner or later. it's only You and I" tas kiniss ko sha sa forehead

"Hihihi sweet! :3 So tara deej, klasi na oh! nag ring na ang bell, pasok nako sa room ko, Tas pasok ka na rin huh! byee!" tas kiniss niya ako sa cheecks :*

"Sige! byeee! :-)" tas pumasok na siya sa room nila, ako? papasok na! hindi, nmn ganun ka layo room nmin. medyo nasa dulo ang kanila eh!"

----

Kathryn's POV

ay ganun na nga, hindi ko talaga siya maabot, ang layo nmin oh!

siguro move - on nalang ang kailangan, Kakakilala ko pa nga, may epal, na.

"Uy! Kath, alam mo, mas mabuti nlng, Pag isipan mo yang feelings mo." yen

"Alam mo, haha xD happy kaya ako,"

"Bakit! ang sarcastic ng boses mo, at ang lungkot ng mata mo ooh!"

julia

"Anong gusto niyo, Mag smile ang mata ko, huh! huh!" sarcastic kong tanong

"Heeep! Heeep! heeey! Wala nman akung feelings dun, hoooy!" pag dipende ko.

"Never in a million years!! wala talaga!"

"Oh! bakit ganyan ka maka react? ayyet! defensive!" julia

"Nooooo! hahaha, Ako? may feelings nun? , wala talaga! promise! Honestooo!"

"HAHA :-P sige bahala ka!"

"Oo, totoo nman ehh!"

"tara na nga, lunch time na, wala ng drama!" yen

----

It's another chapter, <3 pls. do read my other story in titled "Yes? No? Maybe?" pls. read KathNiel po yan sge salamat :-*