Mısralarla, dolu dizgin hayatım
Su gibi aziz olsa idi, insanlar
Silah konuşmaz sırasını ;
Adalete verirdi ..
Çabanın önünde koca duvar
Yıkılıveriyordu her zikzakta ,
Etrafi dumana katıp,
İnsanlığı yerle bir edip!
Görüyorum!
Parça parça insanlık .
Duyuyorum !
Selâ seslerini kesintisiz.
Hissediyorum !
Heryerde bir acı ,
Biliyorum!
Bir ana ocağı daha yanık.
