ik kijk Cal aan en sla nog een shotje achterover, samen schieten we in de lach en de drank spettert uit mijn mond recht in Cal's gezicht, na dat gieren we het uit, na een paar minuten krab beginnen mijn armen te jeuken en ik bekijk ze, er beginnen langzaam zwarte lange haren uit te groeien, ik tik Cal aan en tik op mijn zogenaamde horloge, zijn ogen worden groot en hij trekt me mee de discotheek uit, ik krijg langzaamaan steeds meer jeuk maar gelukkig zie ik het bos in de verte opdoemen, Cal en ik versnellen onze pas totdat we op een open veld zijn waar ik me laat zakken en mezelf helemaal laat veranderen, eerst komen de lange haren, daarna de witte kleur, daarna de klauwen en als laatste de kop, ik zie dat hetzelfde bij Cal gebeurd.
ik ben Louise, iedereen noemt me Lo of Lou, whatever, en ja, ik ben een wolf, ja een weerwolf, hoe dat komt? door een vloek die op mijn familie heerst, en dezelfde vloek heerst op de eerst volgende kinderen van Cal
''ja maar hoe is Cal dan weerwolf geworden?''
makkelijk,
toen ik klein was heb ik hem per ongeluk gebeten en heeft mijn speeksel door zijn bloed gewaad, en zo is hij een weerwolf geworden, en de enige die ik kan vertrouwen,
ik kijk naar boven, waar de maan vol aan de hemel staat, ik laat een luis gejank horen en uit de bosjes om ons heen horen we geritsel, er komen nog 2 wolven uit, Enzo en Ally, dat zijn ook weerwolven, en een van mijn betere vrienden.
''het is te vroeg begonnen'' zegt Enzo, ik en Cal knikken
''dat betekend dus dat we weer een taak hebben'' zegt Ally, weer knikken we
''laten we dan maar gaan'' zegt Cal zacht, hij is er altijd nog steeds een beetje bang voor, niet alleen voor het weerwolf zijn, maar ook voor de opdrachten, vaak bestaan die uit mensen vermoorden, en daar heeft Cal een hekel aan..
ik stoot hem even aan en we lopen met zijn allen de heuvel op, zetten onze poten op een specifieke steen, en een geest verschijnt.
een ernstig kijkende wolvenkop bekijkt ons van top tot teen.
''ik heb een taak voor jullie'' zegt hij
we knikken
''dat hadden we al verwacht Chief'' zegt Enzo
Chief schud zijn vacht
''het doet mezelf ook moeilijk maar het zit zo..'' begint hij
we kijken hem aan
''we zijn verraden''
een angstige kreet gaat door ons midden
Chief kijkt ons verdrietig een voor een aan
''het doet me pijn om te zeggen, maar jullie moeten iedereen die je kent en geen wolf is vermoorden...''
