KABANATA I : Paaralang walang ilaw
Part on view _____________________________________________________________________________ Michaella Rose Sanchez
Umuulan ng malakas noong Biyernes ng hapon.Uwian na noon at kung titingnan ka sa bintana sa itaas, makikita mo mga colorful na payong. Kami ni Joanna, Xyril, at Pauleen ay naghihintay sa classroom na huminto ang ulan dahil wala kaming nadalang payong. Napagdesisyonan na nilang na mag-usap tungkol sa lumang building. At since ako lang ang hindi sumali (dahil hindi ako naniniwala sa multa), pinilit lang nila ako. Sa sobrang pag pupumilit ni Joanna, pumayag na lang.
“Nakakatakot kaya ang building na iyon.” Simula ni Xyril
“Oo nga…Habang pinag-uusapan nga natin ngayon, kinikilabutan nga ako ngayon eh.” Comento at dagdag ni Pauleen
Niyakap niya ang sarili niya.
“Ay sus…Ang arte mo naman…”Comento ko kay Pauleen. “Eeeiieeeh…”arte lalo ni Pauleen
Siya si Pauleena Mae Gutierrez. 15. Female. 2nd year highschool. Pangalan palang sikat noh? Isa siya sa mga honor students. Active din siya sa mga school events at laging napipili sa mga performance, lingid pa dun malaki na ang dinonate ng pamilya niya sa aming school kaya masasabi talaga natin na mayaman siya. At dahil mabait din at humble siya ay pinagkakadarapa siya ng mga lalake. Siya na lahat diba? Kaya lang pagdating sa mga paranormal at gross topics, napaka-arte niya at matatakutin. Laging maririnig tili at squeaks sa kanyang bibig.
“May napapansin nga ako doon eh kaya sino ba ang di matatakot noh.”Katwiran naman Joanna
Joanna Marie Rodriguez. 15. Female. 2nd year highschool. Isa sa mga matatalino pero laging tanga sa pag-ibig. May pagkamataray kung tatarayan mo siya. Pero kung nandun ka sa good side niya, swerte mo na lang. Maganda at pwede na siya ng model, at hindi niya pinapractice or tinatry magpagpataba cause she hate it. May pag-inglesiera pag umarte na. Habulin sa mga boys na yun ang nagging rason naiinis siya sa mga boys.
“Ako.” Pagvolunteer ko.
Michaella Rose Sanchez. 16. 2nd year highschool. Ako lang naman ang average na estudyante. Isa rin ako sa mga ate ng classroom. Ya know, mga nakakatanda. Minsan nga sa tingin ko mga ate tulad naming, average, halos kasi lahat ganyan eh. Aral. Kain. Tulog. Yung lang nagging cycle ng araw ko lagi-lagi. Never pa akong naniwala sa multo since para sa akin parang matanda lang sabihan. Pero since na mag-aral ako dito ay unti unti na rin akong naniniwala sa mga paranormal stuffs na yan.
Bigla na lang pumatay ang ilaw sa lakas ng kidlat na may kulog. May narinig kaming ngumisi.
BINABASA MO ANG
Lost Souls Book 1: Section 7 classroom (Ongoing)
HorrorMga ligaw na multo na hindi matahimik ang napag-usapan ng mga inosente at walang kamalay malay na mga estudyante. Hanggang kailan ito titigil? Mapipigil ba nila ang nabuong timpi ng mga kaluluwa?