Ik zit op bed na te denken wat ik nou moet doen. Dan klopt er iemand op de deur. Ik doe open en zie dat het Harry is. 'Whats wrong babe?' Ik laat hem de brief zien. Hij leest hem en kijkt geschrokken. Ik begin te huilen. Harry loopt naar me toe en slaat zijn armen om mij heen. Zo blijven we een tijdje staan. 'But what for disease do you have?' vraagt hij. 'I don't know but it's really dangerous, maybe I can die. 'No!!! There must be a midicine that makes you better!!!!' zegt Harry geschrokken. 'I don't know if there is someone, tomorrow I must go to the hospital and there they explain it.' zeg ik. 'I'll come with you babe, I'll be there for you!' zegt Harry en hij slaat weer zijn armen om mij heen. Ik moet weer huilen. Zachtjes begint Harry te zingen: 'I'll reach out my hand to you I'll have faith in all you do just call my name and I'll be there' Ik word er rustig van. Het is zo mooi dat ik toch weer moet huilen maar dan omdat Harry zo mooi zingt. 'Doesn't help it, babe?' vraagt Harry onzeker. 'No, it works very good, but you sing so beautifull!' zeg ik zachtjes. Harry glimlacht, 'that's so sweet!' Ik glimlach terug. 'Are you feel better now?' 'Yes thanks Harry' en ik knuffel hem. 'Now you're go to sleep, you're very tired, I see' zegt Harry. 'Yes I am.' 'Shall I sleep here?' 'Ok, only if you will!' 'Yes, I will.' 'Ok, then I'm gonna make me ready' zeg ik en ik loop naar de badkamer. Ik kleed me uit en doe mijn pyjama aan, poets me tanden. Dan loop ik terug naar de kamer, Harry trekt net zijn t-shirt uit. Met grote ogen kijk ik naar zijn lichaam, omg hij heeft echt een sixpack. Harry ziet mij staan en lacht. Ik bloos en zeg: 'You are really beautifull.' 'You're more!' zegt Harry. 'No i'm not, you're the most beautifull boy I ever met!' zeg ik nog steeds blozend. Harry staat nu voor me en fluistert in mijn oor: 'You're the most special perfect girl I ever met!' en hij zoent me. Dan gaan we in bed liggen, harry zegt: 'weltrusen, beautifull' en hij geeft mij een kusje op mijn wang. 'Weltrusten' zeg ik. Na een tijdje woelen en draaien val ik in slaap.
'Wake up babe' hoor ik Harry's mooie hese stem zeggen. Ik open mijn ogen en zie dat Harry voor mijn bed staat. 'Hii, do you sleep well?' vraag ik gapend. 'Yes, you?' vraagt hij glimlachend aan mij. 'Yes I sleep really good!' zeg ik. 'How late do you be in the hospital?' vraagt Harry. 'Eh, twelve o'clock, how late is it now?' 'Eleven o'clock' zegt Harry. 'O shit, I have to hurry up!' zeg ik en ik spring uit mijn bed. Harry begint te lachen, 'you have an hour!' 'Yes that's short!' zeg ik lachend. Als ik klaar ben stappen we in Harry's auto en rijden naar het ziekenhuis.
Als we bij het ziekenhuis zijn lopen we meteen door naar de balie en ik vraag waar we moeten zijn. We moeten naar kamer 17. Dokter van Veen zit daar al en zegt: 'ga zitter Monica.' ik ga zitten en Harry ook, hij houdt mijn hand vast en knijpt er zachtjes in. 'Zo je hebt dus de brief gekregen, ben je vaker duizelig en heb je vaker hoofdpijn?' 'Ja dat heb ik best vaak.' 'Heb je het ook wel eens zo erg gehad als dit?' vraagt van Veen. 'Nee dat niet' zeg ik. 'Maar wat voor ziekte heb ik nou precies?' vraag ik. 'Je hebt een TIA, dat is dat je opeens heel duizelig bent en hoofdpijn krijgt dat je alles niet goed meer kan zien en je kan je ook niet meer bewegen.' Ik schrik, dat zijn de dingen die ik ook heb. Mijn buurvrouw, in nederland, heeft het ook en heeft nu een hersenbeschadiging en weet niet veel meer en is erg in de war. 'Is het dodelijk?' vraag ik zacht. 'Ja, als we niet snel behandelingen doen kan het dodelijk zijn.' zegt dokter van Veen ernstig. Ik begin te huilen. 'What did he say?' vraagt Harry bezorgt. Ik vertaal het huilend in het engels. Harry kijkt geschrokken van mij naar dokter van Veen en krijgt ook tranen in zijn ogen. 'Please, do everytthing you can, I don't wanna lose her!' zegt Harry tegen de dokter en er stroomt een traan langs zijn wang.
